Lou Hofmeyr

Ds. Johannes Wynand Louw (Lou) Hofmeyr (Somerset-Oos, 19 Julie 1878 – Kaapstad, 28 Oktober 1936) was ’n predikant en sendeling in die NG Kerk.

Herkoms

Lou Hofmeyr was die tiende van die twaalf kinders van ds. Jan Hendrik Hofmeyr en sy vrou, Isabella Murray, suster van ds. Andrew Murray die jonge (1828–1917). Van die vyf van ds. J.H. Hofmeyr se sewe seuns wat predikant geword het, was vier vir korter of langer tyd sendelinge; trouens, sowel die Murray- as die Hofmeyr-gesin het verskeie toegewyde en begaafde predikante en sendelinge gelewer en vyf van Lou Hofmeyr se Murray-ooms het ook in die bediening gestaan.

Opleiding

Hofmeyr het grootgeword in 'n vrome, gelukkige gesinsatmosfeer omgewe van die pragtige natuurskoon. Hy ontvang onderwys aan die Gill-kollege, Somerset-Oos, waar hy in 1895 matrikuleer en die B.A.-graad in 1898 behaal. Hierna gee hy 'n jaar lank onderwys aan Dale-kollege, King William's Town, waarna hy in 1900 na die Kweekskool op Stellenbosch gaan. Ná voltooiing van sy kursus word hy op 9 Desember 1904 gelegitimeer. Hy was 'n ywerige en vroom student en het 'n leidende aandeel in die pas gestigte Christen Studentevereniging geneem.

Kakamas en Malawi

Sy eerste werkkring was Kakamas waar hy op 8 April 1905 as predikant bevestig is. Tot 1909 dien hy die jong arbeidskolonie daar as predikant en superintendent en daarna slegs as predikant. Op 5 Februarie 1912 vertrek hy na Njassaland (Malawi) as sendeling. Daar spits hy hom toe op die studie van die taal Chichewa en maak groot erns met persoonlike geestelike bearbeiding. Ter wille van die gesondheidstoestand van sy vrou moet hy in 1915 na die Suide terugkeer, waar hy ná afloswerk in die gemeente De Nieuwe Kerk, Kaapstad, 'n beroep na Fraserburg aanvaar.

Fraserburg

Hofmeyr het uit die sendingveld na die NG gemeente Fraserburg gekom en aan die sending moes die gemeente hom weer afstaan toe hy organiserende sendingsekretaris van die Kaapse Kerk geword.

Ná altesaam vyf mislukte beroepe is Hofmeyr op 23 November 1914 beroep. Hy het die beroep aangeneem en is op 8 Februarie 1915 op Fraserburg bevestig. Uit die aard van die saak het sendingwerk in sy tyd op Fraserburg die nodige aandag geniet. Daar was weer 'n verwoestende droogte wat drie jaar voortgeduur het, nogtans is die openbare eredienste goed bygewoon. Ook kon die Kerkraad verklaar dat daar "groot eensgesindheid heers in die gemeente". Maar dit was die gemeente nie vergun om hierdie leraar lank hier te hê nie. Ná twee jaar en 10 maande se verblyf neem hy reeds afskeid op 15 Desember 1917. "Die Kerkraad dink met dank terug aan sy getroue arbeid."

Sendingsekretaris

Op 1 Januarie 1918 word hy organiserende sendingsekretaris in Kaapland in die plek van ds. A.F. Louw (1866–1966). In hierdie hoedanigheid doen hy veral baie vir die opleiding van kerklike Kleurling-arbeiders en die uitleiding van die bruin NG Sendingkerk in Suid-Afrika tot groter selfstandigheid. Voorts was hy 'n sleutelfiguur in die bewerkstelliging van beter wedersydse begrip en samewerking tussen die NG. Kerk en ander Protestantse Kerke, asook tussen Christene van verskillende rasse. In hierdie opsig lewer hy 'n besonderse bydrae by die interkerklike, veelrassige konferensies in Johannesburg in 1923 en in Het Zoute, België, in 1926.

Skrywer

Daar verskyn van Hofmeyr 'n brosjure Zending studie onderwerpen (1918) en die volgende sendingbiografieë: Louis Murray, die leeue-hart (s.j.), De kleine Jan van Kongwe (1913), Attie Hofmeyr van Nyasaland (1921), Piet Weyers van die Soedan (1924) en Abraham de Klerk van Ceylon (1928). In samewerking met ds. A. C. Murray* skryf hy ook Dagbreek in donker Afrika (1927), wat ’n oorsig van die sendingwerk van die NG Kerk bied.

Weens swak gesondheid moes Hofmeyr sy emeritaat op 24 Oktober 1932 aanvaar en ná ’n langdurige siekte wat hy met berustende blymoedigheid verduur het, is hy oorlede. Hy het, volgens W.J. van der Merwe in die Suid-Afrikaanse Biografiese Woordeboek (deel III), veelsydige en duursame werk verrig en die genade en gawes ontvang om sy taak met beskeidenheid en Christelike adel te volbring.

Gesinslewe

Hofmeyr is op 4 April 1906 op Worcester met die begaafde en diensbare Anna Jemina (Minnie) Strasheim getroud. Sy was van 1934 tot haar dood op 17 Februarie 1941 voorsitter van die Vrouesendingbond van Kaapland. Hulle het een seun gehad, Jan Oranje, wat in 1909 op Kakamas gebore is en in 1913 in Kongwe, Njassaland, oorlede is.

Mev. Hofmeyr het saam met haar man baie gemeentes besoek en baie bewus geword van die nood van die bruin mense, veral op maatskaplike gebied. Die Minnie Hofmeyr-kollege is as die "Opleidingskool vir Christelike Kleurlingwerkers" in 'n gebou in Harringtonstraat 109, Kaapstad, begin. Die opleidingskool het met nege studente begin. Hulle moes 19 jaar oud wees en in besit van 'n st. ses-sertifikaat wees. Later het dit na Worcester verskuif waar dit einde 1993 gesluit het.

Bronne

(af) Kotzé, D.A. 1951. Die Gemeente Fraserburg. 'n Eeufees-gedenkboek (1851–1951). Fraserburg: NG Kerkraad.
(af) Olivier, ds. P.L.. 1952. Ons gemeentelike feesalbum. Kaapstad en Pretoria: N.G. Kerk-uitgewers.
(af) Van Wijk, mev. A.J. 1964. Vroue-Sendingbond Kaapland. Na vyf-en-sewentig jaar 1889–1964. Kaapstad: Die Hoofbestuur van die Vroue-Sendingbond.
(af) Hofmeyr, W. Lou(w); Hofmeyr, Nico J.; Hofmeyr, S.M.; Hofmeyr, George S.; Hofmeyr, Johannes W. (samestellers). 1987. Die Hofmeyrs: 'n Familiegeskiedenis. Lynnwoodrif en Bloemfontein: Die Samestellers.