Beatriz de Día
Beatriz de Día o Condesa de Día (ca. 1140 – Provenza, 1212) foi la más famosa del pequenu grupu de trobairitz (trovadores) que componíen música secular nos sieglos XII y XIII.[1][2] Foi fía del Conde Isoardo II de Dia, ciudá asitiada nel departamentu de Drôme.
Vida
Conózsela namás como la Comtessa de Dia ("Condesa de Día") nos documentos contemporaneos, pero sábese con certidume que'l so nome yera Beatriz y ye probable que fore fía del Conde Isoardo II de Día (un pueblu asitiáu al nordés de Montélimar nel sur de Francia). Acordies cola so vida, taba casada con Guillem o Guilhem de Poitiers, Conde de Vienne pero taba namorada del trovador Raimbaut d'Orange (1146-1173), al que-y dedicó dalgunes de les sos obres.[3]
Obra
Los poemes de Beatriz yeren acompañaos davezu pola música d'una flauta. Cinco de les sos composiciones sobrevivieron.[4]
El so cantar n'occitanu A chantar m'er de so qu'eu non volria ye la única pieza trovadoresca d'autoría femenina de la que la so música sobrevive intacta.[5] La música d'A chantar atópase namái nel -y manuscript di roi, una coleición de cantares copiaos alredor de 1270 pa Carlos d'Anjou, l'hermanu de Lluis IX.[6]
- Ab joi et ab nuevu m'apais
- A chantar m'er de so qu'ieu non volria
- Estât ai en greu cossirier
- Fin ioi me don'alegranssa
"A chantar m'er de so qu'eu non volria"
Esta ye la trescripción moderna del cantar calteniendo'l testu na llingua provenzal (Langue d'Oc).
Referencies
- ↑ Sackler Center for Feminist Art, The Dinner Party database . Brooklyn Museum
- ↑ Schulman. The Rise of the Medieval World 500-1300.
- ↑ Bruckner, Matilda Tomaryn. (1995). Songs of the Women Troubadours.
- ↑ Troubadour Music at the Music Encyclopedia.
- ↑ Elizabeth Aubrey. "Comtessa de Dia", Grove Music Online.
- ↑ Pendle, Karin. Women and Music: A History.