K wobsahej skočić

Ŕ

Z Wikipedije
Wersija z 24. apryla 2018, 21:08 wót wužywarja Wielemir (diskusija | pśinoski) (N)
(rozdźěl) ← Zachadna rewizija | Aktualna wersija (rozdźěl) | Pśiduca wersija → (rozdźěl)

Ŕ ŕ su grafemy dolnoserbskego a teke słowakskego alfabeta, lěcrownož toś ten pismik we dwěma alfabetoma kradu hynakše wěcy wóznamjenijo.

W słowakšćinje jo se pismik Ŕ ŕ wužywa za markěrowanje dłujkego konsonanta, kenž móžo złóžki twóriś (tak pomjenjony dłujki sonant).

W dolnoserbšćinje pak pismik Ŕ ŕ wóznamjenijo měke (palatalizěrowane) r a se wužywa na kóńcu měkich maskulinowym i femininumowych substantiwow, na pś. jaščeŕ, njetopyŕ, pjepjeŕ (mask.) a ceŕ, paśeŕ, twaŕ (fem.)[1]. Toś ten pismik wužywa se teke w serbskich a zeserbšćonych słowach ze sufiksom -aŕ a -eŕ, na pś. amtaŕ, casnikaŕ, faraŕ, gribaŕ (-aŕ), źěłaśeŕ (-eŕ)[2].

W 19. stolěśu jo se toś ten pismik teke w górnoserbskej rěcy wužywał.

Nožki

  1. Manfred Starosta, Ortografija a interpunkcija dolnoserbska. Pšawidła, Budyšyn 1976, b. 17
  2. Manfred Starosta, Ortografija a interpunkcija dolnoserbska. Pšawidła, Budyšyn 1976, b. 18

Literatura

  • Manfred Starosta, Ortografija a interpunkcija dolnoserbska. Pšawidła, Budyšyn 1976, b. 17-18.