Ŕ
Napohlad
Ŕ ŕ su grafemy dolnoserbskego a teke słowakskego alfabeta, lěcrownož toś ten pismik we dwěma alfabetoma kradu hynakše wěcy wóznamjenijo.
W słowakšćinje jo se pismik Ŕ ŕ wužywa za markěrowanje dłujkego konsonanta, kenž móžo złóžki twóriś (tak pomjenjony dłujki sonant).
W dolnoserbšćinje pak pismik Ŕ ŕ wóznamjenijo měke (palatalizěrowane) r a se wužywa na kóńcu měkich maskulinowym i femininumowych substantiwow, na pś. jaščeŕ, njetopyŕ, pjepjeŕ (mask.) a ceŕ, paśeŕ, twaŕ (fem.)[1]. Toś ten pismik wužywa se teke w serbskich a zeserbšćonych słowach ze sufiksom -aŕ a -eŕ, na pś. amtaŕ, casnikaŕ, faraŕ, gribaŕ (-aŕ), źěłaśeŕ (-eŕ)[2].
W 19. stolěśu jo se toś ten pismik teke w górnoserbskej rěcy wužywał.
Nožki
- ↑ Manfred Starosta, Ortografija a interpunkcija dolnoserbska. Pšawidła, Budyšyn 1976, b. 17
- ↑ Manfred Starosta, Ortografija a interpunkcija dolnoserbska. Pšawidła, Budyšyn 1976, b. 18
Literatura
- Manfred Starosta, Ortografija a interpunkcija dolnoserbska. Pšawidła, Budyšyn 1976, b. 17-18.