Familia disfuntzional

Familia bat.

Familia disfuntzional batean, gatazkak, jokabide txarra eta, askotan, banakako kideen abusua etengabe eta aldizka gertatzen dira, eta, ondorioz, beste kide batzuk ekintza horietara egokitzen dira. Batzuetan, familia horietan hazi egiten diren haurrek jarrera hori normala dela ulertzen dute. Familia disfuntzionalak batez ere kodependentzia duten helduen emaitza dira, eta adikzioek ere eragin diezaiekete, hala nola substantzien abusuak (alkohola, drogak, etab.). Beste jatorri batzuk tratatu gabeko gaixotasun mentalak eta guraso disfuntzionalak gehiegi emulatzen edo zuzentzen saiatzen diren gurasoak dira. Kasu batzuetan, guraso heldugabe batek ahalbidetuko du guraso nagusiak bere seme-alabez abusatzea.

Normalean, gurasoak banantzearen eta dibortzioaren atarian dauden egoeretan gertatzen da. Kasu batzuetan hori egia bada ere, sarritan ezkontza-lotura oso indartsua da, gurasoen hutsegiteak elkarren osagarri baitira. Laburbilduz, gurasoek ez dute nora joan. Hala ere, horrek ez du esan nahi familia-egoera egonkorra denik. Estres-faktore garrantzitsu orok, hala nola lekualdaketa batek, langabeziak, gaixotasun batek, hondamendi naturalek, arazo ekonomikoak eta abarrek, haurrei eragiten dieten gatazkak asko okertzea eragin dezakete.

Familia disfuntzionalek ez dute inolako muga sozial, finantzario edo intelektualik. Hala ere, duela hamarkada batzuk arte, profesionalek (terapeutek, gizarte-langileek, maisu-maistrek, kontseilariek, klerikoek eta abarrek) ez zuten familia disfuntzionalaren kontzeptua serio hartu, batez ere klase ertain eta altuetan. Edozein esku-hartze ezkontzaren santutasuna urratzea eta dibortziatzeko probabilitatea handitzea bezala ikusten zuten (garai hartan sozialki onartezina zena). Haurrek gurasoei obeditzea espero zen (azken batean, aitari), eta egoerari bakarrik aurre egitea.

Kanpo estekak

• Datuak: Q906343

Artikulu hau psikologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.