پرش به محتوا

هفتم بزرگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط MBozorgmehr (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۴۶ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
هفتم بزرگ از دو تا سی دربارهٔ این پرونده Play
هفتم بزرگ
معکوسدوم کوچک
نام
دیگر نام‌هاهفتم خیلی بزرگ
مخففM7
اندازه
نیم‌پرده‌ها۱۱
کلاس فاصله۱
نظام کوک خالص۱۵:۸[۱] ،۵۰:۲۷
سنت
اعتدال مساوی۱۱۰۰
اعتدال مساوی ۲۴ پرده‌ای۱۱۵۰
نظام کوک خالص۱۰۸۸ ،۱۰۶۷

هفتم بزرگ (انگلیسی: Major seventh) در موسیقی کلاسیک فرهنگ غربی، فاصله‌ای در موسیقی است که دربردارنده هفت نت روی خط حامل می‌شود. هفتم بزرگ یکی از دو حالت ممکن هفتم است و بزرگ خوانده می‌شود چراکه هفتم بزرگ یازده نیم‌پرده را پوشش می‌دهد و همتایش هفتم کوچک، ده نیم‌پرده را. برای نمونه فاصله دو (C) تا سی (B) یک هفتم بزرگ به‌حساب می‌آید چنان‌که سی، یازده نیم‌پرده بالاتر از دو قرار گرفته است و هفت نت میان دو تا سی وجود دارد. هفتم افزوده و هفتم کاسته نیز همین میزان نت را در خود جای می‌دهند با این تفاوت که تعداد نیم‌پرده‌های آن‌ها متفاوت است (هفتم افزوده ۱۲ نیم‌پرده و هفتم کاسته، ۹ نیم‌پرده دارد.)

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Haluska, Jan (2003). The Mathematical Theory of Tone Systems, p.xxiii. ISBN 0-8247-4714-3. Classic major seventh.

پیوند به بیرون

[ویرایش]