Haafvaste

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mestreechs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

Haafvaste (Latien: Laetare) is de naom veur de veerde zoondag nao Asselegoonsdag. 't Kin valle tösse 1 miert en 4 aprèl. De naom verwijs nao 't momint in de vastetied tot de fiesdaag plaotsvint: mèt Haafvaste is 22 daog gevas (zondaog neet mètgerekend) en koume nog 18 vastedaog tot de Paose. De Latiense naom Laetare kump vaan 't Gregoriaans gezaank Laetare Jerusalem ("Verhäög Uuch Jeruzalem", Jesaja 66:10), wat in de Roemse en Anglicaonse mès op deen daag es introïtus deent.

De liturgische gebruke op de Haafvaste stoon tösse de gewoen liturgie en die vaan de wijere vastentied in. Vaanaajds waor 't in de kèrk gebrukelek tot op dezen daag woort gepreek euver 't merakel vaan de broejer. Soms ligk 't altaar op deen daag vol mèt blomme. Mèt de Haafvaste weurt traditioneel neet gevas, nog mie es op aander zondaog. In Belsj Limbörg is dit 'ne geleefden daag veur carnaval te viere; in Nederlands Limbörg deit me dat veural es mèt de vastelaovend de stoet neet kin doorgoon. Ouch maag me daan (veur de kèrk) trouwe, wat (um 't fiestelek karakter vaan zoe'n vering) aanders in de vastentied neet maag. Mèt haafvaste kin de pestoer vaanajds e raos kasuifel drage - 't midde tösse zie normaal wit kleid en 't pörper wat de res vaan de vastentied is veurgesjreve. Wijer maag me 't örgel es solo-instrumint bespeule.