Ostfälsch Platt
Dat Ostfälische Platt, hört sik ’n betchen anners an, as dat Platt ut’n hohen Norden. Et klingt en betchen mehr „biff baff“. Aver de wennigsten künnt düsse Spraake noch spräken. In’n Bronswiekschen stolpert de Lüe dorbie overn s’pitzen S’taain. Över de Grenze na’n Halberstädtschen un na Meideborg, sch’tolpert se overn sch’pitzen Sch’taain. De Ostfale seggt ok „dik“ un „mik“. Et gifft schäune Wööre, tau’n Bispeel „drieschakeln“ (trietzen, ärgern), „täuven“ (warten) oder „hille“ (eilig).
Möt’n noch sejjen, dat de Lüe ut’r Gejend vun Hilmessen bet na Duderstadt en Einbeck dat Ostfälsche noch ’n betchen anners sprickt. Sei sejjet tau’n Bispeel „Luje“ statt „Lüe“. Aver dat möt’n se sülvens beschrieven.
Et gifft ok de Ostfalenpost, dat Oostfäälsche Institut un anner wat.