Naar inhoud springen

Hoge Noorden

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door DaBot~nlwiki (overleg | bijdragen) op 11 feb 2008 om 12:30. (robot Erbij: lv:Galējie ziemeļi)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Het Uiterste Noorden (Russisch: Крайний Север; [Krajni Sever]) is een Russische aanduiding voor de meest noordelijke gebieden van Rusland. Deze gebieden liggen grotendeels ten noorden van de poolcirkel, hebben een streng klimaat en bestaan uit de Arctische zone, toendra, bostoendra en gedeeltelijk ook uit taiga. Het Uiterste Noorden beschikt over zeer grote voorraden minerale delfstoffen en olie- en gasvoorraden. Het gebied wordt voornamelijk bewoond door de kleine inheemse Noordelijke volkeren.

Bestuurlijk behoren formeel gezien de volgende deelgebieden tot het Uiterste Noorden: Jakoetië, de oblasten Magadan en Moermansk, de eilanden in de Noordelijke IJszee, de Beringzee en de Zee van Ochotsk en gedeelten van de oblasten Archangelsk, Tjoemen, Irkoetsk en Sachalin, de republiek Komi en de krajs Krasnojarsk, Kamtsjatka en Chabarovsk.

De mensen die moesten werken in gebieden die hieraan voldeden kregen, afgezien van de lokale inheemse bevolkingsgroepen en gevangenen uit de Goelagkampen, vaak extra loon uitbetaald ten tijde van de Sovjettijd voor de extreme omstandigheden waaronder ze moesten werken. Deze "Noordelijke bonus" (Severnaja nadbavka), werd aangevuld met andere voordelen, zoals extra vakantie, extra geld bij gehandicaptheid, extra pensioensuitkeringen en betere huisvesting. In de jaren '90 verdween het systeem grotendeels bij staatsbedrijven als gevolg van de slechte economische omstandigheden. Sinds het begin van de 21e eeuw wordt het echter steeds meer toegepast om zaken als de olie- en gasindustrie draaiende te houden.

Enkele gebieden in Rusland die ook een streng klimaat kennen, worden beschouwd als gelijkstaand aan de omstandigheden van het Uiterste Noorden, waarvoor ook dezelfde arbeidsvoorwaarden gelden.

In januari 2007 vaardigde de Staatsdoema een arbeidswet uit waarin het Uiterste Noorden werd onderverdeeld in twee categorieën: "zones met absoluut ongemak" en "zones met extreem ongemak".[1]

<span title="Voor deze uitspraak is een bronvermelding gewenst. Motivering:

  1. (ru) Ямал - Крайний Север России

">[bron?]