Spiegelschrift

Spiegelschrift is het zodanig schrijven van tekst dat, wanneer hij in een spiegel wordt bekeken, eruit ziet als normale tekst. In spiegelschrift worden niet alleen de volgorde van de letters omgedraaid, maar ook de letters zelf. De d wordt dan geschreven als b. Deze letters d + b zijn namelijk elkaars spiegelbeeld, en kunnen via een denkbeeldige verticale as door het + teken gespiegeld worden. Hetzelfde geldt voor de kleine letters p + q.

De hoofdletters A, H, I, M, O, T, V, W, X en Y hebben in de meeste lettertypen een spiegelafbeelding die gelijk is aan de letter zelf. Bij kleine letters komt dat voor bij de i, o, v, w en de x. Cursieve letters, zoals in handschrift, kunnen nooit identiek zijn aan hun eigen spiegelbeeld.

Leonardo da Vinci gebruikte in zijn met de hand geschreven werk spiegelschrift. De reden daarvan is niet bekend. Het kan zijn dat hij op deze manier zijn werk moeilijker leesbaar wilde maken, als een soort geheimschrift. Maar het kan ook zijn dat hij linkshandig was, en het schrijven in spiegelschrift makkelijker vond, dan rechtshandig te schrijven, of linkshandig in normaal schrift. Bij linkshandigen leidt het "normaal" schrijven met inkt namelijk veel tot vlekken, indien niet een moeizame schrijfhouding wordt aangenomen.