Philip Sidney

Sir Philip Sidney (Penshurst (Kent), 30 november 1554 – ?, 17 oktober 1586) was een prominent figuur in Engeland ten tijde van Elizabeth I. Hij was een fameus aristocraat, diplomaat, maecenas en dichter. Hij leeft voort in zijn beroemd geworden sonnetten. Na zijn dood ontstond een ware cultus rond deze "volmaakte hoveling".

Sidney werd geboren in het kasteel van Penshurst in het graafschap Kent als oudste zoon van Sir Henry Sidney en Lady Mary Dudley. Zijn moeder was de dochter van John Dudley, hertog van Northumberland en een zus van Robert Dudley, graaf van Leicester. Zijn jongere zus Mary trouwde met Henry Herbert, graaf van Pembroke. Sidney droeg zijn langste werk, Arcadia aan haar op.

Philip kreeg huisonderwijs van zijn moeder tot hij oud genoeg was voor Shrewsbury School. Daarna ging hij naar Christ Church College in Oxford, waar hij niet afstudeerde. In 1571 verliet hij de universiteit en een jaar later vertrok hij met zijn oom, de graaf van Leicester, naar Europa. Hij bezocht Frankrijk, Oostenrijk en Italië op een 'Grand Tour'. In Wenen maakte hij kennis met Charles de l'Ecluse, de botanicus. In Venetië ontmoette hij Veronese, Giordano Bruno en Tintoretto. Na zijn terugkeer bracht hij een bezoek aan zijn vader in Ierland. Terug in Engeland ontmoette hij in 1576 de graaf van Essex en diens dochter Penelope, die de muze werd voor zijn Astrophel and Stella, een serie liefdesgedichten die wordt gerekend tot de beste van de Engelse sonnettenseries.

Sidney ontwikkelde zich tot een geliefd hoveling en verschillende diplomatieke missies werden aan hem toevertrouwd. Hij bezocht tevergeefs Heidelberg om de mogelijkheden tot een protestants bondgenootschap te onderzoeken. In 1578 schreef hij een 'masque', getiteld The Lady of May, ter gelegenheid van het bezoek van de koningin aan Leicester House. In hetzelfde jaar verliet hij het hof na een ruzie met de graaf van Oxford en ging bij zijn zuster Mary wonen waar hij zijn Arcadia schreef. Hij onderhield contact met de historicus Justus Lipsius.

In 1582 werd hij geridderd en trouwde Frances Walsingham. In 1585 kwam Sidney in het gevolg van de graaf van Leicester naar de Nederlanden. Hij werd hij gouverneur van Vlissingen en was betrokken bij de strijd tegen de Spanjaarden in Axel. In 1586 overleed hij in Arnhem aan de gevolgen van de verwondingen die hij had opgelopen in de slag bij Zutphen. Hij was pas 32 jaar oud. De koningin sprak een jaar later dat zij het leven van Sir Philip Sidney 'terug zou willen kopen met vele miljoenen'.

Treurdichten op zijn dood werden geschreven door Edmund Spenser en Michael Drayton. In An Apology for Poetry of Defense of Poesie (gepubliceerd in 1595) verdedigde hij het primaat van de dichtkunst.

In 1913 kreeg Sidney een standbeeld in Zutphen, aan de Coehoornsingel, in een park waar destijds ook de gesneuvelde Engelse soldaten begraven zijn. Enkele jaren later werd in Zutphen ook een straat naar hem vernoemd.

Externe links

Bron

Cannegieter, D & D. van Dorsten-Timmerman (1986) Sir Philip Sidney 1554-1586