Schildpadkikker
| Schildpadkikker IUCN-status: Niet bedreigd | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Myobatrachus gouldii Gray, 1841 | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Schildpadkikker op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Myobatrachus gouldii is een kikker uit de familie Myobatrachidae. Het is de enige soort uit het geslacht Myobatrachus.
Beschrijving
De kleur is oranjebruin tot grijsbruin, de lichaamsvorm is zeer plomp, met korte ledematen en een kleine kop. Erg dikke exemplaren zijn bijna rond en hebben een vormeloos uiterlijk, in andere talen wordt de soort wel schildpadkikker genoemd vanwege de brede rug.
Voorkomen en habitat
De soort komt is endemisch in Australië, en komt voor in vrij droge streken in het westen van het land. Het verspreidingsgebied beslaat meer dan 110.000 vierkante kilometer. De habitat bestaat uit zanderige streken met dichte vegetatie, de kikker wordt in de regel bij termietenheuvels aangetroffen vanwege de voedselvoorkeur.
Levenswijze
Myobatrachus gouldii leeft van termieten en heeft een gravende levenswijze; een groot deel van zijn leven brengt de kikker ingegraven door. Alleen na regen komt het dier tevoorschijn en ook de voortplantingstijd start met hevige regenbuien. De eitjes zijn relatief groot en worden op het land begraven in een hol van ongeveer een meter diep. Er is geen zichtbaar kikkervisjes-stadium, de larven ontwikkelen zich volledig in het ei. De eitjes zijn relatief groot en worden ongeveer een meter diep begraven.