Elros

Sjabloon:Tolkien persoon Elros Tar-Minyatur is een personage uit de boeken over de fictieve wereld "Midden-aarde" van J.R.R. Tolkien. Hij werd geboren in het jaar 525 van de Eerste Era.

Elros en zijn broer Elrond waren Halfelfen. Hun vader was Eärendil, de zeevaarder, en hun moeder Elwing. Beide ouders hadden onder hun voorouders zowel Mensen als Elfen van hoge komaf. Elwings grootouders waren Beren en Lúthien Tinúviel. Eärendil en Elwing waren in grote mate verantwoordelijk voor de interventie van de Valar en de Elfen van Valinor die de ondergang van Morgoth en de vernietiging van Thangorodrim ten gevolge had. Hiermee kwam de Eerste Era ten einde en werd Arda veranderd. Delen van het westen van Midden-aarde verdwenen onder de golven en de meeste Hoge Elfen vertrokken naar Valinor.

De Valar gaven de Halfelfen een keuze: zij konden Elfen worden en daarmee uiteindelijk Midden-aarde moeten verlaten of zij konden Mensen worden. Elros koos het laatste en werd koning van de Edain onder de naam Tar Minyatur, die het eiland Númenor toegewezen kregen. Zijn broer Elrond echter koos ervoor Elf te zijn, maar bleef voorlopig -gedurende zowel de Tweede als de Derde Era- nog in Midden-aarde om na de Oorlog om de Ring, in Frodo's tijd uiteindelijk toch naar de Havens te gaan.

Elros ontving ook de Gift of de Vloek van de Mensen, wat inhield dat hij sterfelijk werd. Hoewel zijn levensspanne wel een aantal eeuwen bedroeg legde hij uiteindelijk vrijwillig op Númenor zijn leven neer. Zijn opvolgers zouden gedurende de gehele Tweede Era koning van Númenor zijn en na de ondergang van het eiland koningen van Arnor en Gondor. Aragorn was een verre nazaat van Elros. Hij trouwde uiteindelijk met de dochter van Elrond, een van de zeer weinige verbintenissen tussen Mensen en Hoge Elfen.

Koning van Númenor

Opvolger: Vardamir Nólimon