Herman Wijns
Herman Wijns (Merksem, 15 maart 1931 - Antwerpen, 26 mei 1941) was een rooms-katholieke jongen en misdienaar, die een aantal wonderen zou verricht hebben. Er is een aanvraag lopende voor zijn zaligverklaring door de Kerk. [1]
Biografie
Wijns werd geboren als de zoon van een slagersechtpaar in Merksem.
De dag erna werd hij reeds gedoopt in de Sint-Bartholomeuskerk. Hij werd naar de kerk gereden in een Limosine van een bevriende groothandelaar in vleeswaren.
In de school liet hij zich opmerken door zijn goede schoolresultaten. Hierdoor kreeg hij veel aandacht van de broeder-leraars. Zijn vader kwam uit een heel vroom gezin en Herman ging altijd met hem naar de mis. Zijn eerste communie deed hij op 4 juli 1937.
In 1938 liet hij zich door een broeder-leraar overtuigen om bij de Sobriëtas te gaan, een drankbestrijdingsbeweging. Hij kreeg daarvan een opspeldteken.
Hij werd misdienaar op 6 april 1940 en zag het als zijn taak om een Eucharistisch Kruistochter te worden (= een kind dat anderen nauwer in contact met Christus brengt). Hij was ook lid van de jeugdbond van het Heilig Hart.
Door de crisis midden de jaren '30 gingen de zaken slechter en uiteindelijk ging de slagerij dicht. Het gezin verhuisde naar de eerste verdieping van de Wuytslei 23. Aldaar 's nachts biddende kreeg hij last van de voeten door onderkoeling. De voeten bleven gezwollen. Uiteindelijk heeft men er meel van bloemen van het graf van E.P. Paul van de Benedictijnerabdij te Dendermonde op gestrooid. De gezwollen voeten bleken de dag erna genezen.
Gedurende de oorlog en de bombardementen bleef hij steeds rustig en bad tot de Heer. Vele mensen hebben hier een voorbeeld aan genomen en verklaarden nadien dat ze zich door hem terug tot het geloof gericht hebben in die jaren.
Een maand voor zijn dood op 25 maart, het feest van O.L.Vrouw-Boodschap, werd hij definitief opgenomen in de Eucharistische Kruistocht en kreeg zijn diploma. Daarbij werd ook zijn laatste foto genomen, met de EK-speld op de borst.
Tijdens het spel viel hij door een glazen plaat en sneed daarbij de slagader aan de knieschijf door. Bij de operatie liep hij een hersenvliesontsteking op. Hij stierf op 26 mei 1941 met als laatste woorden : In Saecula saeculorum. Amen (in aller eeuwen eeuwigheid). Hij werd thuis opgebaard, wat uitzonderlijk was in die tijd als men in het ziekenhuis stierf. Op 30 mei 1941 werd hij begraven na een dienst in de St-Bartholomeuskerk. Hij ligt begraven aan de zuidzijde van het oude kerkhof van Merksem.
Volgens het boek door de Katholieke Kerk aan hem opgedragen werd zijn uitvaart door meer dan 1400 mensen bijgewoond en was politie en rijkswacht aanwezig om de goede orde te bewaren. [2]
Trivia
- Wijns' neef is de Vlaamse komiek Gaston Berghmans (hun moeders zijn zussen).
Externe links
Referentie
- ↑ Aanvraag voor zaligverklaring.
- ↑ Hermans wijns, Van L.Avents (Boekhandel Conscience Berchem Antwerpen.