Dagje ouder

Dagje ouder was een Nederlands televisieprogramma van de VARA speciaal bestemd voor bejaarden dat van eind jaren 1960 tot begin jaren 1970 éénmaal per vier weken op zaterdagmiddag van 16.00 tot 17.00 op Nederland 1 werd uitgezonden. Het programma werd rechtstreeks uitgezonden vanuit de studio met publiek dat uiteraard 65 jaar of ouder was. Het was een gevarieerd magazine met uiteenlopende onderwerpen en werd gepresenteerd door Sonja Barend, Jaap Buys of Jeanne van Munster. De productie was in handen van Bertie Gaarkeuken en de regie werd gedaan door Rinus Spoor.

Het programma was specifiek bedoeld voor bejaarden (tegenwoordig zou men spreken van senioren) en had als doelgroep 65+, dus anders dan MAX, die als doelgroep 50+ heeft.

Doel van het programma was om mensen die een dagje ouder werden informatie over het ouder worden te geven en zo lang mogelijk zelfstandig te laten wonen. Naast gesprekken met gasten werden er ook klachten en problemen van de doelgroep besproken en opgelost. Ook was er een arts-geriator aanwezig die tips over onder meer beweging gaf.

Verder werd het woordspelletje 't kan nog langer met twee kandidaten uit het publiek gespeeld waarbij het de bedoeling was om zo veel mogelijk tien letterige woorden te maken. Verder deed een fysiotherapeut gymnastiek oefeningen met het publiek en was er een kok die speciale gerechten voor de ouderen klaar maakte.

Ook werd er veel aandacht besteed aan vrije tijd en hoe men met activiteiten tot een zinvolle dagbesteding kwam. In de aflevering van 5 juni 1971 waren de onderwerpen die aan de orde kwamen onder meer een verslag van een jubileum viswedstrijd, bejaarden op vakantie op Schiermonnikoog en een vliegenplaag op de Afsluitdijk. Ook werd er een cursus biljarten gegeven. Daarnaast waren er ook reportages te zien.

Omdat het programma rechtstreeks werd uitgezonden liep het regelmatig uit en omdat na het programma om 17.00 uur het kinderprogramma werd uitgezonden zaten de kinderen al klaar voor de televisie en moesten het programma dan nog aanzien dat voor kinderen niet erg interessant was.