Naar inhoud springen

Sopwith Camel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Handige Harrie (overleg | bijdragen) op 26 jan 2015 om 19:27. (taalcorrecties - curs)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Sopwith Camel
Sopwith Camel
Algemeen
Rol Jachtvliegtuig en verkenner
Bemanning 1
Varianten F.1, 2F.1, 'Comic' Night Fighter, F.1/1, T.F.1
Status
Gebruik Zie tekst
Afmetingen
Lengte 5,71 m
Hoogte 2,59 m
Spanwijdte 8,53 m
Vleugeloppervlak 21,46 m²
Gewicht
Leeggewicht 420 kg
Max. gewicht 660 kg
Krachtbron
Motor(en) 1 x Clerget 9B 9-cilinder Rotatiemotor
Vermogen 97 kW
Prestaties
Topsnelheid 185 km/u
Klimsnelheid 5,5 m/s
Actieradius 485 km
Dienstplafond 6400 m
Bewapening
Boordgeschut 2×7,7 mm Vickers mitrailleurs en eventueel een 37mm Hotchkiss kanon
Bommen 4×11 kg
Portaal  Portaalicoon   Luchtvaart

De Sopwith Camel Scout was een Brits eenpersoons jachtvliegtuig uit de Eerste Wereldoorlog, beroemd om zijn wendbaarheid. Het werd geproduceerd door de Sopwith Aviation Company.

Geschiedenis

Hij was aanvankelijk bedoeld als de vervanger van de Sopwith Pup. Het eerste prototype vloog in december 1916. De kap over de twee 7,7 mm-Vickersmitrailleurs zorgde voor een bult vóór de cockpit, waardoor hij de naam Camel kreeg (wat ook dromedaris kan betekenen). De Camel werd in juni 1917 in dienst genomen en er werden naar schatting 5500 Camels geproduceerd.

In tegenstelling tot de Pup en de Sopwith Driedekker was de Camel niet comfortabel om te vliegen. Het toestel had een sterk gyroscopisch effect door de rotatiemotor en was daardoor erg gevaarlijk als lestoestel. Hij kon door dit effect scherp naar rechts draaien (waarbij de neus naar beneden drukte), maar traag naar links (met de neus naar boven drukkend). Hierdoor moest het richtingsroer altijd naar links worden ingedrukt bij het draaien. Bij het opstijgen crashten veel toestellen vanwege het verschoven zwaartepunt van de Camel door de volle brandstoftank en ook de landing ging vaak mis. Het overtrekken van de Camel resulteerde direct in een heftige spin.

In de handen van behendige piloten bleek de Sopwith Camel echter een van de beste geallieerde vliegtuigen uit de Eerste Wereldoorlog. Samen met de SE5a konden de Britten met dit toestel luchtoverwicht bereiken ten koste van de Albatros scouts. Met Camels werden 1294 vijandelijke toestellen neergehaald, meer dan met andere geallieerde jagers.

De succesvolste Camel was die van Majoor William Barker met het neerhalen van in totaal 46 vliegtuigen en Drachen (kabelballonnen) vanaf september 1917 tot september 1918, met in totaal 404 vlieguren. Barker hield de klok van het toestel als aandenken na het ontmantelen van het vliegtuig, hoewel hem was gevraagd hem de volgende dag terug te brengen.

De Camel bleef in functie tot het einde van de Eerste Wereldoorlog.

Uitvoeringen

Er zijn verschillende rotatiemotoren gebruikt voor de Camel.

  • 97 kW Clerget 9B Rotary
  • 104 kW Clerget 9Bf Rotary
  • 82 kW Le Rhône 9J Rotary
  • 112 kW Bentley BR1 Rotary
  • 75 kW Gnome Monosoupape 9B-2 Rotary
  • 112 kW Gnome Monosoupape 9N Rotary

Sopwith Camel F.1

  • Eenzitter gevechts- en verkenningstoestel
  • De belangrijkste productieversie

Sopwith Camel 2F.1

  • Vliegdekvariant, gevechts- en verkenningstoestel

Sopwith Camel 'Comic' Night Fighter

  • Pilotenzetel naar achteren geplaatst, voornamelijk als verdedigingstoestel tegen zeppelin-bombardementen.

F.1/1

  • Kleinere vleugels.
Silhouette 3 aanzichten

(Loopgravenjager) T.F.1

  • Experimenteel. Anti-loopgraven.
  • Mitrailleurs waren naar beneden gericht.
  • Zwaardere bepantsering.

Landen in dienst

Trivia

Vergelijkbaar jachtvliegtuig

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Sopwith Camel op Wikimedia Commons.