Kabinet-Johnson I
Uiterlijk
Kabinet-Johnson | ||||
---|---|---|---|---|
Kabinet in Verenigd Koninkrijk | ||||
Premier | Boris Johnson | |||
Partij(en) | Conservative Party | |||
2019- | ||||
Start | 24 juli 2019 | |||
Voorganger | Kabinet-May II | |||
Staatshoofd | Elizabeth II | |||
|
Het kabinet-Johnson is een kabinet van het Verenigd Koninkrijk dat werd gevormd nadat Boris Johnson op 23 juli 2019 Theresa May opvolgde als partijleider van de Conservatieve Partij. Op 24 juli werd Johnson officieel door koningin Elizabeth II benoemd tot premier van het Verenigd Koninkrijk en gevraagd een regering te vormen.
Functie | Afbeelding | Naam | Termijn |
---|---|---|---|
Ministers Kabinet Johnson | |||
Premier | Boris Johnson | 2019– | |
First Secretary of State Minister van Buitenlandse Zaken en het Gemenebest |
Dominic Raab | 2019– | |
Chancellor of the Exchequer (Minister van Financiën) | Sajid Javid | 2019– | |
Minister van Binnenlandse Zaken | Priti Patel | 2019– | |
Minister van Defensie | Ben Wallace (politicus) | 2019– | |
Minister van Volksgezondheid en Welzijn | Matt Hancock | 2018– | |
Minister van Werkgelegenheid en Pensioenen | Amber Rudd | 2019 afgetreden[1] | |
Thérèse Coffey | 2019- | ||
Leader of the House of Commons | Jacob Rees-Mogg | 2019– | |
Minister van het Bedrijfsleven, Energie en Industriële Strategie | Andrea Leadsom | 2019– | |
Minister van Onderwijs | Gavin Williamson | 2019– | |
Lord Chancellor Minister van Justitie |
Robert Buckland | 2019– | |
Minister van Leefmilieu, Voedsel en Landelijke Gebieden | Theresa Villiers | 2019– | |
Minister van Internationale Ontwikkeling | Alok Sharma | 2019– | |
Minister van Schotland | Alister Jack | 2019– | |
Minister van Wales | Alun Cairns | 2016– | |
Minister van Noord-Ierland | Julian Smith | 2019– | |
Minister van Huisvesting, Gemeenschappen en Lokale Overheden | Robert Jenrick | 2019– | |
Minister van Transport | Grant Shapps | 2019– | |
Minister van Digitale Zaken, Cultuur, Media en Sport | Nicky Morgan | 2019– | |
Chancellor of the Duchy of Lancaster | Michael Gove | 2019– | |
Minister van Vertrek uit de Europese Unie | Stephen Barclay | 2018‒ | |
Minister van Internationale Handel | Elizabeth Truss | 2019‒[2] | |
Leider van de House of Lords Lord Privy Seal |
Natalie Evans, Baroness Evans of Bowes Park | 2016– | |
Chief Whip in het Lagerhuis | Mark Spencer | 2019‒ | |
Minister zonder portefeuille Voorzitter van de Conservatieve Partij |
James Cleverly | 2019‒ | |
Attorney General | Geoffrey Cox | 2018‒ | |
Chief Secretary to the Treasury | Rishi Sunak | 2019‒ | |
Minister van Kabinetszaken Paymaster General |
Oliver Dowden | 2019‒ | |
Staatssecretaris voor Huisvesting Woont vergaderingen van het Kabinet bij |
Esther McVey | 2019 | |
Staatssecretaris voor Veiligheid Woont vergaderingen van het Kabinet bij |
Brandon Lewis | 2019‒ | |
Staatssecretaris voor Universiteiten Woont vergaderingen van het Kabinet bij |
Jo Johnson | 2019 afgetreden[3] | |
Staatssecretaris voor Energie Woont vergaderingen van het Kabinet bij |
Kwasi Kwarteng | 2019‒ | |
Staatssecretaris voor "the Northern Powerhouse" Woont vergaderingen van het Kabinet bij |
Jake Berry | 2019‒ | |
Staatssecretaris voor Milieu en Ontwikkelingssamenwerking Woont vergaderingen van het Kabinet bij |
Zac Goldsmith | 2019-[4] |
Voorganger: Kabinet-May II |
Kabinet van het Verenigd Koninkrijk 2019- |
Bronnen, noten en/of referenties
- Who’s who in Boris Johnson’s first cabinet, The Guardian, 24 juli 2019
- ↑ Was tevens minister van Vrouwenrechten en Gelijke Kansen.
- ↑ Sinds 10 september 2019 tevens minister van Vrouwenrechten en Gelijke Kansen na het aftreden van Amber Rudd.
- ↑ Chris Skidmore, de opvolger van Jo Johnson, werd niet gevraagd vergaderingen van het Kabinet bij te wonen.
- ↑ Kwam in het Kabinet op 10 juli 2019 in de plaats van de afgetreden staatssecretaris voor Universiteiten Jo Johnson.