Isabelle Andriessen
Zie voor meer informatie: Waarom staat mijn artikel op de beoordelingslijst. Voel je vrij het artikel te bewerken.
Haal de pagina echter niet leeg en verwijder deze boodschap niet voordat de discussie gesloten is.
| Isabelle Andriessen | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonsgegevens | ||||
| Geboren | Heemstede, 1986 | |||
| Geboorteland | Nederland | |||
| Beroep(en) | kunstenaar | |||
| Website | ||||
| ||||
Isabelle Andriessen (Heemstede, 1986)[1] is een Nederlands kunstenaar.
Biografie
Isabelle Andriessen is geboren in 1986 in Haarlem.[2]
Ze studeerde aan de Rietveld Academie en aan De Rijksakademie in Amsterdam. Buiten Nederland studeerde ze aan kunstacademies in Chicago en Malmö.[3] Ze woont en werkt in Amsterdam.[2]
Haar werk werd tentoongesteld in onder andere Hotel Mariakapel Hoorn,[4] het Stedelijk Museum Amsterdam (2018), Lafayette Anticipations (2018), 15e editie van de Lyon Biënnale (2019) en in Museum of Modern Art Warsaw (2020). In 2020 werd zij genomineerd voor de Volkskrant Beeldende Kunst Prijs.[3]
Oeuvre
Tidal Spill
In tegenstelling tot de suggestie van starheid die kunstwerken gewoonlijk oproepen, is Tidal Spill een groep sculpturen die “zweten, stollen en druipen”. Ze wekken de suggestie dat ze op elkander reageren: wanneer een chemische of mechanische reactie optreedt in een sculptuur lijken de anderen te volgen met eveneens en diverse chemische en mechanische reacties. De anorganische massa’s lijken daardoor een eigen leven te leiden zonder menselijke ingrijpen. De oppervlakken van deze sculpturen tonen patronen die op ziekelijke patronen die doorgaans bij de mens voorkomen. Andriessen noemt deze objecten dan ook ‘zombiestructuren’, omdat met deze levenloze objecten de grens tussen leven en levenloosheid wordt verkend. Ze lijkt hiermee het conventionele idee te ondermijnen dat voor het maken en ervaren van kunst de mens en het object twee noodzakelijke elementen zijn.[5][6]
Andriessen stelt zich middels Tidal Spill een wereld in de verre toekomst voor waar de mens uit verdwenen is, en dat slechts gevuld is met niet-afbreekbare door de mens geproduceerde materialen. Dit beeld wordt naast de chemische en mechanische reacties verder versterkt door toevoeging van geuren en geluiden. Het geheel heeft tot effect dat de grens tussen haar werk en de omgeving vervaagd. De combinatie van zowel oeroude als moderne industriële materialen moet het geheel een tijdloze dimensie geven.[5][6]
Ivory Dampers (Battery) - 2019
Ivory Dampers is een expliciete voorstelling van een apocalyptisch scenario:[7] amorfisch gevormde figuren hangen in metalen frames. Deze vormloze figuren zijn verbonden met een kluit aan slangen. Een onbekende vloeistof druppelt in poeltjes op de vloer. Deze sculpturen worden beschreven als zijnde "een transformatie aan het ondergaan als ware het organismes besmet door een vreemd virus of enge mutanten uit een denkbeeldige toekomst.”[8]
Externe link
- ↑ Isabelle Andriessen, residents 2017. Rijksakademie van beeldende kunsten. Geraadpleegd op 11 september 2020.
- ↑ a b (fr) Geisler, Laura, "Isabelle Andriessen" in Les oeuvres Fagor. Biennale de Lyon (4 oktober 2019). Geraadpleegd op 11 september 2020.
- ↑ a b Anna van Leeuwen, Deze vijf jonge kunstenaars maken kans op de Volkskrant Beeldende Kunst Prijs 2020. de Volkskrant (17 december 2019). Geraadpleegd op 12 september 2020.
- ↑ Lucette ter Borg, De postapocalyptische landschappen van Isabelle Andriessen. NRC Handelsblad (1 februari 2017). Geraadpleegd op 8 september 2020.
- ↑ a b Isabelle Andriessen (Profiel). Stedelijk.nl (23 november 2018). Geraadpleegd op 11 september 2020.
- ↑ a b Dominiek Ruyters (2019), "The earth is listening in", in C. Driessen ; H. Van Mierlo (Eds.) Delirious Lustwarande - Excursions in Contemporary Sculpture III, uitgever Lustwarande ISBN 9789090322780
- ↑ Zie Camille Lesaunier, 'Isabelle Andriessen', op Les Oeuvres Fagor voor een afbeelding van Ivory Dampers (batter)
- ↑ (en) Diner, Eli, Where Water Comes Together with Other Water / 15th Biennale de Lyon (Review). Flash Art (8 januari 2020). Geraadpleegd op 11 september 2020.