Daniel Bacquelaine
| Daniel Bacquelaine | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Geboren | 30 oktober 1952 | |||
| Land | .svg?lang=nl){kind=small} België
| |||
| Partij | MR | |||
| Federaal Minister van Pensioenen | ||||
| Aangetreden | 11 oktober 2014 | |||
| Einde termijn | 1 oktober 2020 | |||
| Regering | Michel I Michel II Wilmès I Wilmès II | |||
| Voorganger | Alexander De Croo | |||
| Opvolger | Karine Lalieux | |||
| ||||
Daniel Bacquelaine (Luik, 30 oktober 1952) is een Belgisch liberaal politicus van de MR en voormalig minister van Pensioenen.
Levensloop
Bacquelaine werd in Luik geboren als zoon van de procureur des Konings. Tijdens zijn studies geneeskunde was hij politieke actief in de liberale studentenbeweging.
Na zijn studies gaf hij eerst voorrang aan zijn beroep van huisarts en ging hij zich in Chaudfontaine vestigen. Hij werd er politiek actief toen hij in 1982 tot gemeenteraadslid verkozen werd. Na zes jaar oppositie werd hij van 1988 tot 1992 schepen van Financiën en Sport en sinds 1992 is hij burgemeester. Tevens was hij van 1985 tot 1994 provincieraadslid van Luik.
In 1994 werd hij ook in de federale politiek actief. Toen het Luikse PRL-kopstuk Jean Gol naar het Europees Parlement verhuisde, kwam Bacquelaine in de Kamer van volksvertegenwoordigers terecht als zijn opvolger. Hij zetelde er tot in 2014, toen hij minister werd. Van 1999 tot 2014 MR-fractievoorzitter in de Kamer, als opvolger van Didier Reynders, die minister werd. Als fractievoorzitter werd hij opgevolgd door Denis Ducarme. Bij de verkiezingen van mei 2019 werd Bacquelaine opnieuw verkozen in de Kamer, waar hij bleef zetelen tot aan zijn benoeming als minister in de regering-Wilmès II in maart 2020.
Bacquelaine ontpopte zich binnen de MR tot een trouwe soldaat van Didier Reynders, die in 2004 eveneens MR-partijvoorzitter werd. Wanneer in 2009 het verzet tegen Didier Reynders in de partij begon te groeien, bleef Bacquelaine hem steunen. Bij de voorzittersverkiezingen in 2011 stelde hij zich zelfs kandidaat om Didier Reynders op te volgen. Het was echter zijn tegenkandidaat, Charles Michel, die won. Bacquelaine kreeg wel 46 % van de leden achter zich.[1]
Toen Reynders in 2012 Luik verliet en naar Brussel verhuisde, werd Bacquelaine het Luikse kopstuk van de MR. Sinds 2008 is hij voorzitter van de Luikse afdeling van de partij.
In oktober 2014 werd hij minister van Pensioenen in de Regering-Michel I. Hij bleef op post in de regering-Michel II, de regering-Wilmès I en de regering-Wilmès II, totdat zijn ministerschap in oktober 2020 ten einde kwam. Vervolgens werd Bacquelaine opnieuw lid van de Kamer.
Van 2006 tot 2014 was hij daarenboven Litouws ereconsul. In januari 2020 werd hij tevens gedelegeerd bestuurder van het Centre Jean Gol, de studiedienst van MR.[2]
Onderscheidingen
- Officier in de Leopoldsorde
- Ridder in de Kroonorde
- Commandeur in de Leopoldsorde (2019)[3]
- ↑ Bio Bacquelaine, De Standaard, 10 oktober 2014.
- ↑ Daniel Bacquelaine vervangt Richard Miller op studiedienst MR, Metrotime, 14 januari 2020.
- ↑ Koninklijk Besluit van 23 juni 2019 (Publicatie: 2019-12-04 - Numac: 2019015380)
| Voorganger: Alexander De Croo |
Minister van Pensioenen 2014-2020 |
Opvolger: Karine Lalieux |