Walter Heinrich
| Walter Heinrich | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Geboren | 1910 Mysłowice | |||
| Overleden | ? | |||
| Land/zijde | .svg?lang=nl){kind=small} nazi-Duitsland
| |||
| Onderdeel |  Schutzstaffel
| |||
| Dienstjaren | 1941-1943 | |||
| Rang |  SS-Obersturmführer
| |||
| Eenheid | kamp Amersfoort | |||
| Bevel | Lagerkommandant van kamp Amersfoort | |||
| Slagen/oorlogen | Tweede Wereldoorlog | |||
| ||||
Walter Heinrich (Myslowitz, 2 januari 1910 - ?, vermist sinds februari 1945) was een Duitse SS-Obersturmführer. Als zodanig was hij van augustus 1941 tot 1 maart 1943 als Lagerkommandant belast met de leiding over Kamp Amersfoort.
Heinrich werd op 2 januari 1910 geboren in Myslowitz, een plaatsje in Silezië dat na het plebisciet van 1921 in Polen kwam te liggen. Heinrichs familie vertrok daarop naar Duits grondgebied. Vanaf 1928 werkte hij als gemeenteambtenaar van Opole/Oppeln. In 1933 werd Heinrich, na de machtsovername van Hitler, lid van de NSDAP en de SS. In januari 1939 kreeg hij een baan bij de Gestapo. Hij nam deel aan de inval in Polen en werd overgeplaatst naar het Reichssicherheitshauptamt in Berlijn.
In 1941 kwam Heinrich aan in Nederland, waar hij als 31-jarige Untersturmführer de eerste commandant werd van Kamp Amersfoort. Heinrich stelde twintig SS'ers aan als Wachkommando in het kamp, en liet twee SS'ers uit het concentratiekamp Dachau overkomen om te demonstreren hoe de bewakers met de gevangenen om moesten gaan. Heinrich verbood mishandelingen als hij ze zag maar was veelal buiten het kamp, waarbij Schutzhaftlagerführer I Johann Friedrich Stöver de leiding overnam. Uit de memoires van gevangenen en naoorlogse processen-verbaal komt hij naar voren als correct in de omgang, hondenliefhebber, schuinsmarcheerder, lijdend aan een zenuwtic en organisator van diners voor bevriende officieren dankzij voedsel voor gevangenen dat hij achter hield. Heinrich was niet alleen verantwoordelijk voor de vele misstanden in Kamp Amersfoort, maar nam ook zelf deel aan de executie van 77 Sovjet-krijgsgevangenen op 9 april 1942.
Toen Heinrich op 1 maart 1943 het kamp verliet, werd hij niet door Stöver maar door SS-Schutzhaftlagerführer II Karl Peter Berg opgevolgd als Lagerkommandant. Heinrich werd overgeplaatst naar het hoofdkwartier van de Gestapo in Den Haag, waar hij werkte als inspecteur van de concentratiekampen op Nederlandse bodem. Sinds februari 1945 is hij spoorloos verdwenen.
Literatuur
- F.H. van Dijk, "Walter Heinrich; grondlegger van een concentratiekamp en nooit veroordeeld oorlogsmisdadiger", InBeeld nr 51 (2020), p. 4-11
- L. de Jong: Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog, 1939-1945. Deel 8: 2, pag. 586-590, 594-595
- Bart Funnekotter: Het mysterie van de verdwenen SS-kampcommandant. [1]