Naar inhoud springen

Luuk de Jong

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 2a02:a443:cc7d:1:cc97:2bff:c728:82b0 (overleg) op 3 aug 2022 om 23:36. (→Clubstatistieken)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Luuk de Jong
Luuk de Jong bij PSV (2015)
Luuk de Jong bij PSV (2015)
Persoonlijke informatie
Volledige naam Luuk de Jong
Geboortedatum 27 augustus 1990
Geboorteplaats Aigle, Vlag van Zwitserland Zwitserland
Lengte 188 cm
Been Rechts
Positie Spits
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Nederland PSV
Rugnummer 9
Contract tot 30 juni 2025
Jeugd
–2001
2001–2008 		Vlag van Nederland DZC '68
Vlag van Nederland De Graafschap
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2008–2009
2009–2012
2012–2014
2014
2014–2019
2019–2022
2021–2022
2022– 		Vlag van Nederland De Graafschap
Vlag van Nederland FC Twente
Vlag van Duitsland Borussia M'gladbach
→ Vlag van Engeland Newcastle United
Vlag van Nederland PSV
Vlag van Spanje Sevilla
→ Vlag van Spanje FC Barcelona
Vlag van Nederland PSV 		14(2)
75(39)
36(6)
12(0)
159(94)
69(10)
29(7)
0(0)
Interlands **
2008–2009
2009–2013
2011– 		Vlag van Nederland Nederland –19
Vlag van Nederland Nederland –21
Vlag van Nederland Nederland 		5(1)
18(5)
38(8)
* Bijgewerkt op 2 juli 2022
** Bijgewerkt op 19 februari 2022
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Luuk de Jong (Aigle, 27 augustus 1990) is een Nederlands profvoetballer die doorgaans als aanvaller speelt. Hij komt uit voor PSV, dat hem in 2022 overnam van Sevilla. De Jong debuteerde in 2011 in het Nederlands voetbalelftal. Zijn oudere broer Siem de Jong is eveneens profvoetballer.

Biografie

De Jong werd geboren in het Zwitserse Aigle. De ouders van de aanvaller - George de Jong en Loekie Raterink - speelden allebei volleybal in Zwitserland. Zijn vader werd daar later ook coach.[1] De Jong woonde tot zijn vierde in het Alpenland, om vervolgens naar Nederland te verhuizen. Zijn broer Siem was toen zes. Doordat je in Zwitserland pas de Zwitserse nationaliteit krijgt als je tot je veertiende in dat land woont, heeft De Jong alleen een Nederlands paspoort. Hij groeide na zijn vierde op in de Achterhoek. Hij begon met voetballen bij amateurvereniging DZC '68. De Jong werd op zijn tiende opgenomen in de jeugdopleiding van De Graafschap. Hiervoor debuteerde hij in 2008 in het eerste elftal.

De Jong ging in Doetinchem naar de school (het GSGD/Rietveld Lyceum) waar eerder ook Guus Hiddink, Paul Bosvelt en Klaas-Jan Huntelaar op gezeten hebben.[2]

Clubcarrière

De Graafschap

De Jong tekende in april 2008 een contract voor drie jaar bij de club uit Doetinchem[3]. Hij maakte op 7 november 2008 zijn debuut in het betaalde voetbal. Hij viel die dag in de 78e minuut in tijdens een wedstrijd in de Eredivisie tegen NAC Breda. NAC won de wedstrijd met 0-2. De Jong mocht op 17 januari 2009 in een thuiswedstrijd tegen Willem II (1-0) voor het eerst in de basis beginnen. Henk van Stee verkoos de jongeling toen boven Geert den Ouden. In deze wedstrijd gaf hij gelijk zijn visitekaartje af door een assist te geven op Ben Sahar.

Zijn eerste competitiedoelpunt volgde in een wedstrijd tegen FC Twente; hij kopte de 2-1 binnen. Minuten later maakte hij echter aan de andere kant hands, waardoor Blaise Nkufo uit een penalty de 2-2 kon binnen schieten.

Vanaf het moment dat De Jong een basisplaats had afgedwongen bij De Graafschap was er veel belangstelling voor de jonge aanvaller. Eerst werd gemeld dat FC Twente en sc Heerenveen interesse zouden hebben in de toen achttienjarige spits. Later werd ook gemeld dat FC Groningen de aanvaller naar het noorden wilde halen. De Jong gaf in een interview echter aan dat hij alleen in gesprek was met FC Twente, sc Heerenveen en het nog niet eerder genoemde FC Utrecht. Dagen later werd er ook gemeld dat PSV en Ajax hem volgden. In een wedstrijd tegen Heracles Almelo wist de aanvaller zijn tweede seizoenstreffer te maken. Resit Schuurman nam een vrije trap die getoucheerd werd door het hoofd van Rogier Meijer. De Jong stond met zijn rug naar het doel en maakte een omhaal waarmee hij doelman Martin Pieckenhagen passeerde.

Op zondag 15 maart 2009 stond het uitduel met Ajax op het programma. Nadat eerder in het seizoen het op De Vijverberg 6-0 voor Ajax werd en de gebroeders De Jong beiden het hele duel op de bank zaten, werd er uitgekeken naar de clash tussen de broers. Toch kwam het er ook nu nog niet van, aangezien Siem aan het herstellen was van een kwetsuur aan zijn sleutelbeen. Luuk speelde wél ruim een uur mee, maar kon niet voorkomen dat De Graafschap met 3-0 verloor.

Op zaterdag 11 april 2009 raakte De Jong in een thuiswedstrijd tegen NEC geblesseerd. Aan het eind van het seizoen kon De Jong weer spelen in de play-offs. Ondanks een doelpunt van hem tegen RKC Waalwijk kon degradatie niet worden voorkomen.

FC Twente

De Jong bij FC Twente in 2010.

Vanaf 18 mei 2009 kwam De Jong uit voor FC Twente. Op 6 april 2009 werd bekend dat de aanvaller voor drie seizoenen met een optie voor nog een jaar tekende bij de Tukkers.[4]. Met de overgang was een bedrag van 850.000 euro gemoeid.[5]. In de eerste seizoenshelft kwam De Jong niet in actie in de competitie maar mocht hij wel tweemaal invallen in de Europa League. In het bekertoernooi kwam hij driemaal in actie en maakte hij vier doelpunten. Op 28 februari 2010 maakte de Jong zijn eerste competitietreffer voor FC Twente, in de met 2-1 gewonnen thuiswedstrijd tegen N.E.C. Enkele dagen daarvoor had hij getekend voor zijn eerste doelpunt in Europees verband; hij maakte de enige Twentse treffer in de met 4-1 verloren uitwedstrijd tegen Werder Bremen. In zijn eerste seizoen speelde hij in totaal 21 officiële duels en maakte hij zeven doelpunten. Aan het eind werd hij met FC Twente kampioen van Nederland.

De Jong (rechts) tijdens de Europa League-wedstrijd Roebin Kazan–FC Twente, 17 februari 2011.

In het seizoen 2010/11 stond De Jong in de basis van de wedstrijd om de Johan Cruijff Schaal en maakte hij het enige doelpunt in deze wedstrijd. Daarna verhuisde hij naar de positie achter de spits om plaats te maken voor Marc Janko. In november van dat seizoen werd zijn contract opengebroken tot medio 2014. Zijn teller stond toen op negen officiële treffers.[6] Uiteindelijk eindigde De Jong met twintig treffers in 49 officiële duels als clubtopscorer, samen met Theo Janssen. Zo scoorde hij in onder meer de Europa League tegen Roebin Kazan en Zenit Sint-Petersburg (tweemaal) en in de Champions League in de uitwedstrijd tegen Werder Bremen. Op 29 januari 2012 maakte De Jong voor het eerst in zijn profcarrière een hattrick. Hij scoorde die dag drie keer in een met 4-1 gewonnen competitiewedstrijd thuis tegen FC Groningen. Dat seizoen won hij naast de Johan Cruijff Schaal ook de KNVB beker met Twente. Naast doelpunten verzorgde hij dertien assists. Geen enkele andere speler was dat seizoen zo vaak aangever bij FC Twente. Nummer twee Theo Janssen gaf tien assists.

In het seizoen 2011/12 werd De Jong onder de nieuwe trainer Co Adriaanse wederom veelal op de positie achter spits Janko gebruikt, maar de oefenmeester durfde het ook aan om hem ook náást de Oostenrijker te laten spelen. In de thuiswedstrijd tegen Benfica in de play-off ronde van de Champions League was De Jong de enige spits en maakte prompt zijn eerste treffer van het seizoen. Voetbal International bracht na het sluiten van de transfermarkt naar buiten dat PSV een bod van ruim tien miljoen op De Jong had gedaan. Zijn zaakwaarnemer Louis Laros zou zeer ontstemd zijn over de gang van zaken, nadat hij via de krant vernomen had dat de Eindhovenaren uiteindelijk Tim Matavž aan de selectie hadden toegevoegd.[7] PSV's technisch directeur Marcel Brands en Twente-voorzitter Joop Munsterman ontkenden daarna dat er überhaupt een bod geweest is.[8] In de winterstop stond De Jong op tien treffers in de Eredivisie en daarnaast maakte hij nog zes doelpunten in de overige officiële wedstrijden. In dezelfde winterstop werd Adriaanse ontslagen door FC Twente en met Steve McClaren een nieuwe trainer aangesteld. Voor De Jong betekende het dat hij vanaf dat moment de voorkeur boven Janko kreeg als aanvalsleider. In de eerste twee duels onder McClaren beloonde hij de oefenmeester voor het vertrouwen door achtereenvolgens twee (tegen RKC Waalwijk) en drie treffers (tegen FC Groningen) te scoren. Door deze treffers steeg hij ook op de topscorerslijst van de Eredivisie. Na speelronde 19 stond De Jong met vijftien treffers tweede op de lijst achter Bas Dost, die zeventien treffers maakte.

De Jong sloot het seizoen 2011/12 af met FC Twente op een zesde plaats, waarna play-offs volgden. Hierin wist de ploeg in de eerste ronde RKC Waalwijk niet te verslaan. De Jong werd gedeeld tweede op de topscorerslijst van de Eredivisie met 25 treffers. Alleen Bas Dost scoorde met 32 doelpunten vaker. In totaal speelde De Jong 51 officiële duels voor FC Twente en maakte een totaal van 32 treffers. Zijn productiefste seizoen tot dan toe. Tevens was hij de meest gebruikte speler van de club.

Borussia Mönchengladbach

De Jong kreeg vanwege zijn deelname met het Nederlands Elftal aan het EK in Polen en Oekraïne tot 9 juli 2012 vakantie van FC Twente. In die vakantie liet hij zich opereren aan zijn amandelen.[9] Ondertussen werd De Jong in de media gelinkt aan andere clubs. Zo zouden Benfica, Borussia Mönchengladbach en Newcastle United de aanvaller over willen nemen van FC Twente. Newcastle bracht eerst een bod uit van tien miljoen euro, dat zij daarna verhoogden, maar dit bod werd door FC Twente afgewezen. Zaakwaarnemer Louis Laros gaf hierop aan dat De Jong toe was aan een volgende stap.[10] Uiteindelijk kwam FC Twente halverwege juli met Borussia Mönchengladbach een transfer overeen voor een som van ongeveer vijftien miljoen euro, de grootste transfer in de geschiedenis van FC Twente. De Jong ondertekende een vijfjarig contract bij de Duitsers.[11]

De Jong wist in de twee jaar dat hij speelde in Mönchengladbach nimmer een vaste waarde te worden. In zijn eerste seizoen speelde hij weliswaar 31 wedstrijden, maar wist hierin slechts acht keer te scoren. Nadat hij in zijn tweede seizoen geen kans meer kreeg als basisspeler, verhuisde hij in de winterstop naar Newcastle United, dat hem een half jaar zou huren en een optie tot koop bedong.[12] In Newcastle wist De Jong in dertien duels niet tot scoren te komen. In mei 2014 maakte Newcastle bekend dat zij de optie tot koop niet zouden lichten. Ook in Mönchengladbach was de rol van De Jong uitgespeeld, waardoor zijn toekomst ongewis was geworden.[13]

PSV

De Jong tekende in juli 2014 een vijfjarig contract bij PSV, dat 5,5 miljoen euro voor hem betaalde.[14] De Jong ging bij PSV ongeveer 1,4 miljoen euro per jaar verdienen, de helft van zijn salaris bij Borussia Mönchengladbach. De Duitse club gaf De Jong bij vertrek echter ook een jaarsalaris mee, dat hem verspreid over drie jaar uitbetaald werd.[15] Hij maakte zijn officiële debuut voor de Eindhovense club op 31 juli 2014, in de derde voorronde van de Europa League, thuis tegen Sankt Pölten. In die wedstrijd scoorde De Jong ook zijn eerste officiële doelpunt voor PSV; hij maakte in de 56ste minuut 1-0 door een voorzet van Luciano Narsingh binnen te koppen, de enige goal van de wedstrijd. Nadat hij in de terugwedstrijd opnieuw scoorde, maakte hij in de groepsfase van het toernooi ook doelpunten tegen Estoril (1-0 winst) en Panathinaikos (2-3 winst). PSV kwalificeerde zich met De Jong in de spits voor het eerst sinds de editie 2011/12 voor de zestiende finales van het toernooi.

De Jong maakte op woensdag 17 december 2014 voor het eerst een hattrick in het shirt van PSV, tegelijk de tweede in zijn profcarrière. Hij scoorde die dag de eerste drie doelpunten van de club tijdens een met 4-3 gewonnen competitiewedstrijd thuis tegen Feyenoord. De Jong maakte datzelfde seizoen ook zijn derde hattrick in zijn profcarrière. Op vrijdag 13 februari maakte hij tijdens een met 2-4 gewonnen competitiewedstrijd uit tegen AZ zowel de 0-1, de 0-2 als de 2-4. De Jong werd op 18 april 2015 voor de tweede keer in zijn carrière Nederlands landskampioen en voor het eerst met PSV. De titel werd die dag in speelronde 31 van de competitie definitief. PSV was dankzij een 4-1-overwinning op sc Heerenveen niet meer in te halen, waarbij De Jong zelf zowel de 1-0 als de 3-1 binnenkopte en de assist verzorgde waaruit Luciano Narsingh de 4-1 binnenschoot. Na afloop van de laatste speelronde bleek De Jong de meest waardevolle speler in het Eredivisieseizoen 2014/15, op basis van doelpunten en assists. Met twintig goals en tien assists was hij bij dertig treffers direct betrokken, meer dan wie dan ook in de Nederlandse competitie.[16] Op de topscorerslijst van de Eredivisie eindigde hij dat jaar tweede, achter zijn teamgenoot Memphis Depay.

De Jong volgde in 2015 Georginio Wijnaldum op als aanvoerder van PSV. Hij maakte op 12 september 2015 zijn derde officiële hattrick voor PSV, zijn vierde in totaal. In een met 0-6 gewonnen competitiewedstrijd uit bij SC Cambuur maakte hij in de eerste helft zowel 0-1, 0-2 als 0-3. Op 3 november 2015 scoorde De Jong voor het eerst voor PSV in de UEFA Champions League. Die dag maakte hij het laatste doelpunt tijdens een met 2-0 gewonnen wedstrijd thuis tegen VfL Wolfsburg. De Jong scoorde opnieuw in het laatste groepsduel dat jaar, de 1-1 tijdens een met 2-1 gewonnen wedstrijd thuis tegen CSKA Moskou. Door deze overwinning ging hij met zijn ploeggenoten definitief door naar de achtste finales van het toernooi. De Jong werd op 8 mei 2016 voor de tweede keer op rij landskampioen met PSV. De club begon aan de laatste speelronde van het seizoen met evenveel punten als Ajax, maar met een doelsaldo dat zes doelpunten minder was. PSV won die dag vervolgens met 1-3 uit bij PEC Zwolle, terwijl Ajax uit bij De Graafschap met 1-1 gelijkspeelde. De Jong scoorde net als een jaar eerder twee keer in de kampioenswedstrijd, de 0-2 en de 1-3 ditmaal. Hij maakte in het hele seizoen 26 competitiedoelpunten, een persoonlijk record. Hiermee werd hij voor het tweede jaar op rij tweede op de nationale topscorerslijst, ditmaal achter Vincent Janssen. Ook was hij de eerste PSV'er die meer dan 25 competitiedoelpunten maakte in één seizoen sinds Mateja Kežman in 2002/03.

De Jong verlengde in juli 2016 zijn contract bij PSV tot medio 2020.[17] Later die maand won hij voor het tweede jaar op rij de Johan Cruijff Schaal met de Eindhovense club. Hij werd in augustus 2016 herenigd met zijn broer Siem. PSV huurde die voor een jaar van Newcastle United. Daarmee behoorden de broers De Jong voor het eerst in hun carrière tot de selectie van dezelfde profclub. Ze stonden op 24 september 2016 voor het eerst samen op het veld tijdens een officiële wedstrijd. PSV won die dag met 1–3 uit bij Excelsior. Luuk speelde de hele wedstrijd; zijn broer verving in de 84e minuut Andrés Guardado. Scorend beleefde De Jong gedurende het seizoen 2016/17 met acht doelpunten zijn minste jaar in Nederlandse dienst sinds zijn debuutseizoen bij FC Twente in 2009/10. Toch behield trainer Phillip Cocu het vertrouwen in de spits.[18][19][20] Wel passeerde hij hem in de eindfase van de competitie een paar keer voor Jürgen Locadia en jeugdspeler Sam Lammers. PSV eindigde het seizoen dat jaar als derde in de Eredivisie.

De Jong droeg voor aanvang van het seizoen 2017/18 in overleg met Cocu zijn aanvoerdersband over aan huurling Marco van Ginkel.[21][22] In de eerste belangrijke wedstrijd van het seizoen, een thuiswedstrijd in de voorronde voor de UEFA Europa League tegen NK Osijek, had hij nog een basisplaats. De ploeg verloor met 0-1.[23] Hierna raakte hij zijn basisplaats kwijt aan Locadia.[21] Ook de tweede wedstrijd tegen NK Osijek, waarin De Jong in de rust als invaller mocht aantreden, ging verloren. Daardoor kwalificeerde PSV zich dat seizoen voor het eerst in 44 jaar niet voor een Europees hoofdtoernooi.[24] Kort na deze uitschakeling maakte De Jong kenbaar niet onwelwillend te staan tegen een transfer.[25] Hierop werd hij in verband gebracht met Hannover 96, dat in het voorgaande seizoen promoveerde naar de Bundesliga, Crystal Palace waar Frank de Boer trainer was geworden en Girondins de Bordeaux.[26][27][28] De Jong bereikte op 27 augustus 2017 een persoonlijk akkoord met Bordeaux.[29] De Franse club blies de transfer twee dagen later alleen af, waarna hij bij PSV bleef. Omdat Cocu verkoos om het nieuwe seizoen in te gaan met Locadia als eerste spits, begon De Jong het jaar als reservespeler. Desondanks kwam hij in de eerste achttien competitieronden vijftien keer in actie, vaker wel vanaf het begin dan niet. Nadat Locadia in de winterstop vertrok, was hij helemaal weer steevast basisspeler. De Jong maakte op zondag 21 januari 2018 het winnende doelpunt tijdens een met 1–2 gewonnen competitiewedstrijd uit bij Heracles Almelo. Dit was zijn honderdste goal in de Eredivisie. Hij was de 62e speler in de geschiedenis die tot dit aantal kwam.[30] De Jong maakte deze doelpunten tegen 24 verschillende clubs. De Jong maakte op 3 februari 2018 zijn vierde officiële hattrick voor PSV, zijn vijfde in totaal. Hij zorgde voor zowel de 1–0, de 2–0 als de 3–0 tijdens een met 4–0 gewonnen competitiewedstrijd thuis tegen PEC Zwolle. De Jong werd op 15 april 2018 voor de derde keer landskampioen met PSV en scoorde net als de twee voorgaande keren in de kampioenswedstrijd. Deze keer kopte hij de 2–0 in tijdens een met 3–0 gewonnen wedstrijd thuis tegen Ajax. Omdat De Jong diezelfde wedstrijd zowel een teen brak als een pees tussen zijn duim en wijsvinger scheurde, kwam hij de laatste drie wedstrijden van het seizoen niet meer in actie.

De Jong verlengde in juli 2018 zijn contract bij PSV tot medio 2021. De nieuwe trainer Mark van Bommel benoemde hem een maand later officieel weer tot aanvoerder, als opvolger van de opnieuw naar Chelsea vertrokken Van Ginkel. Hij maakte op 3 februari 2019 zijn honderdste officiële doelpunt voor PSV, de 2–0 tijdens een met 5–0 gewonnen competitiewedstrijd thuis tegen Fortuna Sittard. De Jong werd daarmee de twaalfde speler in de geschiedenis die tot meer dan honderd doelpunten kwam voor de Eindhovense club.[31] Diezelfde wedstrijd tekende hij ook voor de 4–0 en de 5–0. Daarmee maakte hij ook zijn vijfde hattrick voor PSV, zijn zesde in totaal. De Jong maakte gedurende het seizoen 2018/19 in totaal 28 doelpunten in de competitie, een verbetering van zijn persoonlijke record uit 2015/16 (26 doelpunten). Hiermee werd hij ook voor het eerst topscorer van de Eredivisie, gedeeld met Dušan Tadić.

Sevilla

De Jong tekende in juli 2019 een contract tot medio 2023 bij Sevilla, de nummer vijf van de Primera División in het voorgaande seizoen. Hier was hij een van de zestien nieuwe spelers die de club die zomer haalde. Sevilla betaalde € 15 miljoen voor hem aan PSV.[32] De Jong begon hier onder coach Julen Lopetegui meteen als basisspeler in de spits. Zijn eerste doelpunt voor Sevilla volgde op 20 oktober 2019, in een competitiewedstrijd thuis tegen Levante UD. Hij kopte toen het enige doelpunt van de wedstrijd binnen. Hij maakte 21 dagen later ook de beslissende 1–2 in de stadsderby uit bij Real Betis. De Jong maakte op 18 januari 2020 een doelpunt tegen Real Madrid (de 1–1) dat Sevilla geen punten opleverde. Zijn 1–0 een week later thuis tegen Granada leidde wel een 2–0 overwinning in. Op 16 augustus 2020 maakte hij tegen Manchester United het winnende doelpunt in de halve finale van de UEFA Europa League. Op 21 augustus 2020 scoorde De Jong zowel het eerste als tweede doelpunt in de met 3–2 gewonnen finale van de UEFA Europa League tegen Internazionale.[33]

FC Barcelona

Op 1 september maakte FC Barcelona bekend dat De Jong op huurbasis in seizoen 2021/22 voor de club zou uitkomen. Tevens werd er een optie tot koop bedongen.[34] Bij Barcelona kreeg hij niet veel speeltijd, maar maakte hij toch belangrijke doelpunten die de club punten opleverden.[35]

PSV

Op 2 juli 2022 maakte PSV bekend dat De Jong terugkeerde bij de club, waar hij een contract tekende tot medio 2025.[36]

Clubstatistieken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal1 Overig2 Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2008/09 De Graafschap Vlag van Nederland Eredivisie 14 2 2 0 — 3 1 19 3
Club totaal 14 2 2 0 0 0 3 1 19 3
2009/10 FC Twente Vlag van Nederland Eredivisie 12 2 5 4 4 1 — 21 7
2010/11 32 12 5 3 11 4 1 1 49 20
2011/12 31 25 3 2 14 5 3 0 51 32
Club totaal 75 39 13 9 29 10 4 1 121 59
2012/13 Borussia Mönchengladbach Vlag van Duitsland Bundesliga 23 6 1 0 7 2 — 31 8
2013/14 13 0 1 0 — — 14 0
Club totaal 36 6 2 0 7 2 0 0 45 8
2013/14 → Newcastle United Vlag van EngelandPremier League 12 0 — — — 12 0
Club totaal 12 0 0 0 0 0 0 0 12 0
2014/15 PSV Vlag van Nederland Eredivisie 32 20 2 2 11 4 0 0 45 26
2015/16 33 26 4 2 6 2 1 2 44 32
2016/17 32 8 1 0 5 1 1 0 39 9
2017/18 28 12 3 1 2 0 0 0 33 13
2018/19 34 28 0 0 8 4 1 0 43 32
Club totaal 159 94 10 5 32 11 3 2 204 112
2019/20 Sevilla Vlag van Spanje Primera División 35 6 3 1 8 3 0 0 46 10
2020/21 34 4 7 3 6 2 1 0 48 9
Club totaal 69 10 10 4 14 5 1 0 94 19
2021/22 → FC Barcelona Vlag van Spanje Primera División 21 6 0 0 7 0 1 1 29 7
Club totaal 21 6 0 0 7 0 1 1 29 7
2022/23 PSV Vlag van Nederland Eredivisie 0 0 0 0 1 0 1 0 2 0
Club totaal* 159 94 10 5 33 11 4 2 206 112
Carrièretotaal 386 154 37 18 87 28 13 5 510 204

Bijgewerkt op 2 augustus 2022.

*Beide periodes.

Nederlands elftal

De Jong en teamgenoot Gregory van der Wiel delen handtekeningen uit na een training van het Nederlands elftal in 2011

De Jong speelde van 2008 tot en met 2009 voor Nederland –19 en van 2009 tot en met 2013 voor Jong Oranje. Hij werd op 7 februari 2011 voor het eerst opgeroepen voor het Nederlands elftal. Oorspronkelijk was De Jong die week een van de afvallers van de voorlopige selectie. Nadat na afmeldingen van Rafael van der Vaart en Nigel de Jong Robin van Persie zich ziek meldde, ontving De Jong alsnog een uitnodiging voor een oefenwedstrijd tegen Oostenrijk. Hij was de tweeëntwintigste debutant in Oranje onder bondscoach Bert van Marwijk en mocht in de 74e minuut invallen voor Dirk Kuijt.[37] Ook Kevin Strootman debuteerde in die wedstrijd. In zijn derde interland was De Jong voor het eerst trefzeker voor Oranje. In een kwalificatiewedstrijd voor het EK 2012 uit tegen Finland scoorde hij in de blessuretijd de 0-2 op aangeven van Eljero Elia, nadat hij in het veld was gekomen voor Klaas-Jan Huntelaar. De Jong kreeg op 26 mei 2012 te horen dat hij de definitieve selectie voor het EK in Polen en Oekraïne had gehaald. Bij de laatste schifting viel zijn broer Siem wel af. Luuk kreeg rugnummer 18 toebedeeld van bondscoach Van Marwijk.[38] Speeltijd kreeg hij niet op het toernooi, waarin het Nederlands elftal in de groepsfase uitgeschakeld werd na een drietal nederlagen.

De Jong speelde in februari 2012 zijn zevende interland voor het Nederlands elftal. Na het EK 2012 stapte Van Marwijk op als bondscoach en werd Louis van Gaal zijn opvolger. Deze selecteerde hem nooit voor Oranje. In november 2014 werd hij door Guus Hiddink wél weer bij de selectie gehaald, te weten voor een oefeninterland tegen Mexico en een EK-kwalificatiewedstrijd tegen Letland. Beide wedstrijden kwam hij niet in actie. Hiddink haalde De Jong in juni 2015 opnieuw bij de selectie voor een oefeninterland tegen Amerika op 5 juni en een EK-kwalificatiewedstrijd tegen opnieuw Letland op 12 juni. Tijdens de wedstrijd tegen Amerika verving hij in de 78ste minuut Klaas-Jan Huntelaar. Hiermee maakte De Jong na een afwezigheid van drie jaar en vier maanden zijn rentree in het Nederlands elftal.

De Jong speelde op 25 maart 2016 zijn tiende wedstrijd in het Nederlands elftal en was daarbij voor het eerst basisspeler. Hij verloor die dag met zijn ploeggenoten een oefeninterland tegen Frankrijk met 2-3. De Jong verkleinde in de 47ste minuut van de wedstrijd de achterstand van Oranje tot 1-2, zijn tweede interlanddoelpunt.

Voor het WK 2018 wist Nederland zich niet te kwalificeren. Tijdens de kwalificatiewedstrijden voor dit toernooi speelde De Jong 21 minuten en behoorde hij meestal niet tot de selectie. Vanaf het aantreden van bondscoach Ronald Koeman was hij tijdens de in 2018 en 2019 gespeelde eerste editie van de UEFA Nations League weer steevast onderdeel van de selectie en mocht hij regelmatig invallen. Nederland bereikte de finale. Tijdens de in 2019 gespeelde kwalificatiewedstrijden voor het EK 2020 viel hij regelmatig in als pinch-hitter.[39] In die rol maakte hij op 10 oktober 2019 de cruciale 2–1 in de 91e minuut van de met 3–1 gewonnen EK-kwalificatiewedstrijd tegen Noord-Ierland.

Na een tweetal invalbeurten in de groepsfase, moest De Jong geblesseerd afhaken voor de rest van het EK 2020, dat werd gespeeld in de zomer van 2021.[40]

Interlands van Luuk de Jong voor Vlag van Nederland Nederland
№ Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler van Vlag van Nederland FC Twente 1
1. 9 februari 2011 Vlag van Nederland Nederland – Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 3 – 1 Vriendschappelijk
2. 8 juni 2011 Vlag van Uruguay Uruguay – Nederland Vlag van Nederland 1 – 1
3. 6 september 2011 Vlag van Finland Finland – Nederland Vlag van Nederland 0 – 2 Kwalificatie EK 2012 Goal 90+3'
4. 11 oktober 2011 Vlag van Zweden Zweden – Nederland Vlag van Nederland 3 – 2
5. 11 november 2011 Vlag van Nederland Nederland – Zwitserland Vlag van Zwitserland 0 – 0 Vriendschappelijk
6. 15 november 2011 Vlag van Duitsland Duitsland – Nederland Vlag van Nederland 3 – 0
7. 29 februari 2012 Vlag van Engeland Engeland – Nederland Vlag van Nederland 2 – 3
Als speler van Vlag van Nederland PSV 3
8. 5 juni 2015 Vlag van Nederland Nederland – Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 3 – 4 Vriendschappelijk
9. 6 september 2015 Vlag van Turkije Turkije – Nederland Vlag van Nederland 3 – 0 Kwalificatie EK 2016
10. 25 maart 2016 Vlag van Nederland Nederland – Frankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 3 Vriendschappelijk Goal 47'
11. 27 mei 2016 Vlag van Ierland Ierland – Nederland Vlag van Nederland 1 – 1 Goal 85'
12. 4 juni 2016 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk – Nederland Vlag van Nederland 0 – 2
13. 25 maart 2017 Vlag van Bulgarije Bulgarije – Nederland Vlag van Nederland 2 – 0 Kwalificatie WK 2018
14. 14 november 2017 Vlag van Roemenië Roemenië – Nederland Vlag van Nederland 0 – 3 Vriendschappelijk Goal 81'
15. 9 september 2018 Vlag van Frankrijk Frankrijk – Nederland Vlag van Nederland 2 – 1 UEFA Nations League
16. 16 oktober 2018 Vlag van België België – Nederland Vlag van Nederland 1 – 1 Vriendschappelijk
17. 19 november 2018 Vlag van Duitsland Duitsland – Nederland Vlag van Nederland 2 – 2 UEFA Nations League
18. 24 maart 2019 Vlag van Nederland Nederland – Duitsland Vlag van Duitsland 2 – 3 Kwalificatie EK 2020
19. 9 juni 2019 Vlag van Portugal Portugal – Nederland Vlag van Nederland 1 – 0 UEFA Nations League
Als speler van Vlag van Spanje Sevilla 4
20. 9 september 2019 Vlag van Estland Estland – Nederland Vlag van Nederland 0 – 4 Kwalificatie EK 2020
21. 10 oktober 2019 Vlag van Nederland Nederland – Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 3 – 1 Goal 90+1'
22. 13 oktober 2019 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland – Nederland Vlag van Nederland 1 – 2
23. 16 november 2019 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland – Nederland Vlag van Nederland 0 – 0
24. 19 november 2019 Vlag van Nederland Nederland – Estland Vlag van Estland 5 – 0
25. 4 september 2020 Vlag van Nederland Nederland – Polen Vlag van Polen 1 – 0 UEFA Nations League 2020/21
26. 7 september 2020 Vlag van Nederland Nederland – Italië Vlag van Italië 0 – 1
27. 7 oktober 2020 Vlag van Nederland Nederland – Mexico Vlag van Mexico 0 – 1 Vriendschappelijk
28. 11 oktober 2020 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Her. – Nederland Vlag van Nederland 0 – 0 UEFA Nations League 2020/21
29. 14 oktober 2020 Vlag van Italië Italië – Nederland Vlag van Nederland 1 – 1
30. 11 november 2020 Vlag van Nederland Nederland – Spanje Vlag van Spanje 1 – 1 Vriendschappelijk
31. 15 november 2020 Vlag van Nederland Nederland – Bosnië en Herz. Vlag van Bosnië en Herzegovina 3 – 1 UEFA Nations League 2020/21
32. 18 november 2020 Vlag van Polen Polen – Nederland Vlag van Nederland 1 – 2
33. 24 maart 2021 Vlag van Turkije Turkije – Nederland Vlag van Nederland 4 – 2 Kwalificatie WK 2022 Goal 77'
34. 27 maart 2021 Vlag van Nederland Nederland – Letland Vlag van Letland 2 – 0 Goal 69'
35. 30 maart 2021 Vlag van Gibraltar Gibraltar – Nederland Vlag van Nederland 0 – 7 Goal 55'
36. 2 juni 2021 Vlag van Nederland Nederland – Schotland Vlag van Schotland 2 – 2 Vriendschappelijk
37. 13 juni 2021 Vlag van Nederland Nederland – Oekraïne Vlag van Oekraïne 3 – 2 EK 2020
38. 17 juni 2021 Vlag van Nederland Nederland – Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 2 – 0

Erelijst

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Nederland FC Twente
Eredivisie 1x 2009/10
KNVB beker 1x 2010/11
Johan Cruijff Schaal 2x 2010, 2011
Vlag van Nederland PSV
Eredivisie 3x 2014/15, 2015/16, 2017/18
Johan Cruijff Schaal 3x 2015, 2016, 2022
Vlag van Spanje Sevilla
UEFA Europa League 1x 2019/20
Competitie Winnaar Tweede Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Vlag van Nederland Nederland
UEFA Nations League - - 1x Zilver 2018/19 - -

Individueel als speler

Prijs
Aantal Jaren
Individueel
Vlag van Nederland Eredivisie – Topscorer 1x 2018/19 (28 doelpunten, gedeeld met Dušan Tadić)
UEFA Europa League – Elftal van het Seizoen 1x 2019/20

Zie ook

Commons heeft media­bestanden in de categorie Luuk de Jong.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Luuk_de_Jong&oldid=62553201"