Naar inhoud springen

Bètahistine

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Marjo576 (overleg | bijdragen) op 23 feb 2023 om 23:29. (Typefout gecorrigeerd)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Esculaap
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Bètahistine
Chemische structuur
Bètahistine
Gebruik
Merknamen Betaserc; Aequamen; generiek
Voorschrift/recept ja
Toediening oraal
Databanken
CAS-nummer 5638-76-6
ATC-code N07CA01
PubChem 2366
Chemische gegevens
Molecuulformule C8H12N2
IUPAC-naam N-methyl-2-pyridin-2-ylethanamine
Molmassa 136,194 g/mol
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Bètahistine is een stof die structureel verwant is aan histamine. Bètahistine is ook een histamine-H1-receptoragonist. Het werkt bloedvatenverwijdend (vasodilatator) en verbetert de bloeddoorstroming in het binnenoor. Het wordt voorgeschreven bij storingen van het evenwichtsorgaan, zoals bij de ziekte van Menière.[1] Bètahistine heeft een gunstige invloed op duizeligheid en tinnitus en vermindert de aanvallen van draaiduizeligheid (vertigo). Bètahistine kan evenwel asthma bronchiale en maagzweren verergeren.

Bètahistine wordt oraal ingenomen in tabletten, waarin de stof als een zout aanwezig is, gewoonlijk het dimesilaat (methaansulfonaat).[2]

Er werd ontdekt dat bètahistine mogelijk het niveau van bepaalde neurotransmitters verhoogt en op deze manier een rol zou kunnen spelen bij de regeling van het eetgedrag en van gemoedsstemming. Bètahistine werd onderzocht als een mogelijk middel tegen obesitas; echter kon er geen verband tussen Bètahistine en eetlust aangetoond worden.[3]