Mansoorroest
| Mansoorroest | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg?lang=nl)
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Puccinia asarina Kunze (1817[1]) | |||||||||||||||
.jpg?lang=nl)
| |||||||||||||||
| telia | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Mansoorroest op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De mansoorroest (Puccinia asarina) is een roestschimmel behorend tot de familie Pucciniaceae. Biotrofe parasiet die telia vormt op Asarum-soorten. Deze roest doet niet aan waardplantwisseling. In Nederland is het alleen bekend van mansoor (Asarum europaeum) waar het aan beide zijden van het blad voorkomt.
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]Op mansoor (Asarum europaeum) de enig bekende roest.[2] Telia komen voor aan beide zijde van het blad en meten 5 × 0,25 mm. Ze kunnen samenvloeien tot een geheel. De teliosporen zijn tweecellig, glad en meten 28-44 × 14-24 μm. De geelbruine sporenwand is 1-2 μm dik, maar is veel dikker aan de toppen 5-7 (-8) μm. Ze hebben een kiempore deze is apicaal bij de topcel en tegen de dwarswand bij een basale cel.[3]
Verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]In Nederland komt de schimmel uiterst zeldzaam voor. Het is eenmaal gemeld uit Terborg in 1969. Mansoor is in Nederland een tuinplant die niet vaak voorkomt. In Oostenrijk, waar mansoor van nature veel voorkomt, is mansoorroest algemeen.[2]
Waardplanten
[bewerken | brontekst bewerken]Mansoorroest komt voor op:
- ↑ (en) Index Fungorum. Gearchiveerd op 6 mei 2023.
- ↑ a b NMV Verspreidingsatlas Paddenstoelen. Gearchiveerd op 6 mei 2023.
- ↑ Roesten van Nederland (2011) door Aad Termorshuizen, Charlotte Swertz / ISBN 9789064644832