Lantèm
Lantèm, Lantèlm[1] o Lantèume[2]. En Occitània èra un nom de persona a l'Edat Mejana e es un nom de familha auèi. Ven de l'occitan ancian Lantelm, del nom de persona germanic lant o land "tèrra" e helm "casc".
En francés i a las variantas Lantheaume, Lanthéaume, Lantaume, Lanteaume, Lantelme, totes noms de familha.[3]
Exemples
- Lantèm (Lantelm), trobador.
- Lantemet de Gulhon (Lantelmet del Agulho, s.XII), trobador.
- Lantèume Prealon, podestat de Marselha en 1252[2].
- Marcel F. Lanteaume (1902 - 1981), autor marselhés de roman policièr.
- Berthe Lanthéaume (1918 - ?), domestica, Justa entre las Nacions.
- Françoise Lantheaume (1954 - ), sociològa.
- Geneviève Lantelme (1883-1911), actritz parisenca.
Nòtas e referéncias
- ↑ Grafias de J. F. Brun grafia Lantèm o Lantèlm. Veire sos articles Mas quau son Raimon e Lantelm? e Coma se parla e s'escriu occitan a Montpelhièr
- ↑ 2,0 et 2,1 Los provençals grafian Lantèume en nòrma mistralenca; es lo meteis en nòrma classica. Prouv. aro n° 356 Avoust 2019, p. 6.
- ↑ Joan Tosti. «Noms de famille - Noms commençant par L» (en francés).
