Przejdź do zawartości

Odtwarzacz CD

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez 83.18.191.122 (dyskusja) o 20:57, 3 kwi 2008. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Odtwarzacz Sony CDP-35 z 1986 roku

Odtwarzacz CD - urządzenie służące do odtwarzania płyt CD-ROM, z nagranym dźwiękiem w formacie Audio, w Polsce początkowo znane pod nazwą gramofon laserowy cyfrowy lub gramofon cyfrowy[1].

Pierwsze odtwarzacze CD pojawiły się w pierwszej połowie lat 80. XX wieku i były dedykowane jako dodatkowy element do wież stereo.

Pierwszym produkowanym seryjnie na świecie odtwarzaczem CD był SONY CDP-101, którego premiera rynkowa odbyła się w Tokio 1 października 1982 roku.

Obecnie, w dobie miniaturyzacji urządzeń elektronicznych odtwarzacze są umieszczane w jednej obudowie wraz ze wzmacniaczem, tunerem, oraz magnetofonem.

Istnieją różne rodzaje odtwarzaczy CD jednym z nich jest model przenośny potocznie zwany Discman'em z wbudowanym wzmacniaczem i wyjściem słuchawkowym.

W Polsce produkcją gramofonów laserowych cyfrowych zajmowały się zakłady ŁZR Fonica na przełomie lat 80/90. XX wieku - seria gramofonów CDF.

  1. Bolesław Urbański: Magnetofony i gramofony cyfrowe. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989, s. 155-181. ISBN 83-206-0872-4.

Szablon:Elektronika stub