Maironis
Maironis właściwie Jonas Mačiulis, oficjalnie też Mačiulevičius (ur. 2 listopada 1862 w Pasandravys koło Rosieniów, zm. 22 czerwca 1932 w Kownie) - litewski poeta doby romantyzmu, dramaturg, ksiądz katolicki i teolog.
Podstawową edukację otrzymał w rodzinnym domu, gdzie rozmawiało się po polsku. W latach 1873-83 uczył się w kowieńskim gimnazjum. Po jego ukończeniu podjął studia literaturoznawcze na Uniwersytecie w Kijowie, które przerwał po roku, za namową rodziców przenosząc się do kowieńskiego Seminarium Duchownego. W 1892 roku uzyskał dyplom Akademii Duchownej w Petersburgu.
Po powrocie na Litwę wykładał w kowieńskim seminarium (z przerwami aż do śmierci), a w latach 1909-32 był jego rektorem. Nauczał w Akademii Duchownej w Petersburgu, a w 1922 roku stanął na czele katedry teologii Uniwersytetu Kowieńskiego. Przez rok wykładał na tej uczelni literaturę litewską.
Twórczość
Wiersze zaczął pisywać we wczesnym dzieciństwie w języku polskim. W 1885 roku pod pseudonimem Zvalionis opublikował swój pierwszy utwór "Lietuvos vargas" w gazecie "Aušra". Sześć lat później wydał pierwszą książkę "Historia Litwy albo opowiadania o naszej przeszłości" (pod nazwiskiem Stanislovas Zanavykas).
Pseudonimem Maironis zaczął się posługiwać podczas studiów w Petersburgu.
Wpływ na jego twórczość wywarli zarówno polscy, jak i rosyjscy poeci, m.in. Adam Mickiewicz, Michaił Lermontow, Juliusz Słowacki i Aleksandr Puszkin.
- Poezje:
- Libretta:
- Prace literaturoznawcze: