Przejdź do zawartości

Okno życia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez 212.160.105.193 (dyskusja) o 17:46, 5 mar 2009. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Okno życia – specjalnie przygotowane miejsce, w którym każda matka może anonimowo zostawić nowonarodzone dziecko nie narażając jego lub siebie na niebezpieczeństwo.

Okno matka może otworzyć z zewnątrz. W środku jest miejsce na pozostawienie niemowlęcia. Zamontowane jest tam ogrzewanie oraz wentylacja. Po otwarciu okna uruchamiana jest sygnalizacja, która dyskretnie i bezpiecznie wzywa znajdujące się w pobliżu siostry zakonne. Pozostawiony noworodek znajduje się w inkubatorze do czasu przyjazdu karetki pogotowia. Dziecko przechodzi badania w szpitalu, a następnie kierowane jest do pogotowia rodzinnego. Równolegle rozpoczynana jest procedura adopcyjna[1].

Okno życia jest oznaczone papieskim herbem Jana Pawła II, logo Caritas i napisem „Okno życia”.

Okna życia w Polsce

  • Pierwsze Okna życia w Polsce otwarte zostało w Krakowie u sióstr nazaretanek przy ul. Przybyszewskiego 39. Powstało w marcu 2006. Do października 2008 uratowano dzięki niemu 10 dzieci: sześć dziewczynek i czterech chłopców. Według dyrektora krakowskiej Caritas ks. Bogdana Korduli powstanie „Okna Życia” jest hołdem krakowskiego Kościoła składanym Janowi Pawłowi II, obrońcy życia, w przededniu obchodów pierwszej rocznicy jego śmierci.