Aiki-jutsu

Aikijutsu - sztuka walki w śrdniowicznej Japonii.

Termin aikijutsu można przetłumaczyc jako scharmonizowanej ai,poprzez siłę ki techniki jutsu.

Legenda

Niektóre podania, które są prawdopodobnie częściowo zgodne z prawdą podają, że 700 lat temu na północ od góry Fuji istniała starożytna szkoła budo. Szkoła ta specjalizowała się w nauczaniu sztuki zwanej Aiki-Jutsu i była utrzymywana w ścisłym sekrecie. Nauczano tylko nielicznych zaufanych uczniów, najczęściej o arystokratycznym rodowodzie. Sztuka ta początkowo brała źródła w szermierce Ken-Jutsu. Z czasem rozwijała się i stopniowo zaczęła przewyższać szkoły Ju-Jutsu.

Rodziną w której przekazywano tajemnice aiki-jutsu miała być rodzina Takeda

Zasady

Koncepcja wykorzystania aiki-jutsu w walce opierała się na zasdzie aiki. Miało to na celu złączenie własnej strategii walki z działaniami przeciwnika przez co stawało się jego działań jak i przebiegu całego starcia. Większość tych metod najprawdopodobniej do dzisiaj zanikła, więc nie możemy być do końca pewni jak cel ten osiągano.

Szkoły nauczające aiki-jutsu

Najbardziej znaną szkołą opartą na kincepcji aiki było Daito ryu. Mistrz judo Kenji Tomiki, twierdzi, że w niktórych podręcznikach sekretnych metod walki den-sho, można zanleźć wzmianki na temat Daito ryu. Informacje te datują początek istnienia tej szkoły sztuk walki na okres Kamakura (1185-1333 rok). Za twórcę tej metody uważa się Minamoto Yoshimisu znanego jako Yoshitsune. Sztukę tę praktykowali wojownicy z rodu Minamoto. Klan ten uległ wchłonięciu przez ród Takeda, który jest uważany za kontynuatora tej sztuki walki.

Aikido

Sokaku Takeda jako jeden z nielicznych przedstawicieli rodu Takeda nauczał sztuki walki osoby spoza swojego rodu. W 1915 roku przyjął na ucznia Morihei Ueshibę, który według niego był bardzo uzdolnionym uczniem. Ueshiba otrzymał dyplom jego szkoły w maju 1916 roku. Elementy Daito ryu i akijutsu można odnaleźć we współczesnym aikido stworzonym właśnie przez Ueshibę.

Bibliografia: "Sekrety samurajów" autorów Oscara Rattiego i Adele Westhrook, "Aikdo" autorstwa Kissomaru Ueshiby.