Przejdź do zawartości

Cycle chic

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez AlohaBOT (dyskusja | edycje) o 10:52, 12 cze 2010. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Wystawa sklepu z odzieżą dla rowerzystów na Oxford Street w Londynie, 2009

Cycle chic – popularny w dużych centrach urbanistycznych Europy i Ameryki Północnej trend jeżdżenia na rowerze w normalnym, na ogół eleganckim ubiorze[potrzebny przypis]. W Polsce niekiedy określany spolszczonym terminem "rowerowej elegancji". Zwolennicy tego trendu motywują go tym, że rower we współczesnej kulturze miejskiej nie służy jedynie dla jazdy sportowej, w sportowych strojach, ale jest też wygodnym środkiem codziennej komunikacji i transportu.

Geneza

Rowerzyści w Amsterdamie

Oryginalnie określenie te zostało użyte przez duńskiego filmowca i fotografa Mikaela Colville-Andrsena w 2006 roku przy okazji wystawienia galerii zdjęć zatytułowanej Rowerowa elegancja – dziewczyny z Kopenhagi na rowerach[1]. Brytyjska gazeta "The Guardian" opublikowała o nim i jego cycle chic pasji artykuł pod tytułem Two wheels (Dwa kółka)[2]. Sam termin może mieć podwójne znaczenie wynikające z gry słów: chick i chic. W potocznym języku angielskim to pierwsze oznacza dziewczynę, drugie - elegancję, wyczucie na bieżące fasony mody. Ostatnie 20 lat przeniosły modę retro na rowery, co wiązało się z próbami zmniejszenia zależności od samochodów i innych pojazdów spalinowych w miastach. Rower, od lat używany głównie jako środek rekreacji i sportu - nagle powrócił na ulice miast, jako środek codziennego i popularnego transportu. Moda na rowery sportowe i terenowe (tzw. dirt bike) pozostawił po sobie zupełnie odmienny fason ubioru rowerzysty: sportowy, ascetyczny, atletyczny. Brak strojów niesportowych, a jednocześnie pozwalających na jazdę na rowerze, spowodował powstanie specjalnych sklepów. Efektem tego były salony mody wychodzące na przeciw tym potrzebom i tak powstał termin "Cyclechic", który łączy dwa pojęcia: elegancji i dziewczyny [3]. Z czasem termin ten objął też mężczyzn.

Cycle chic podczas masy krytycznej

Zjawisko najbardziej rozpowszechniło się w miastach, takich jak Amsterdam, Berlin i Kopenhaga, gdzie liczne osoby korzystają z rowerów na co dzień, aby móc się szybko i tanio przemieszczać z miejsca na miejsce w sposób niezależny od środków komunikacji miejskiej i przyjazny dla środowiska [4]. Trend ten, ze zrozumiałych względów, rozwija się zwłaszcza w tych miastach, które zainwestowały i w dalszym ciągu rozbudowują infrastrukturę rowerową, m.in. drogi rowerowe, miejsca do parkowania rowerów, wypożyczalnie.

 Osobny artykuł: Miasta dla rowerów.

Na pytanie, dlaczego pojawiła się rowerowa elegancja, odpowiedź twórcy pierwszej polskiej strony o cycle chic brzmi:

Dlatego żeby wpisywać się w krajobraz miejski, który z założenia ma być czymś eleganckim. Poza tym widok rowerzystów w normalnych ubraniach, odzwierciedlających obecne trendy, jest dla innych zwykłych zjadaczy chleba najskuteczniejszą zachętą do jeżdżenia na rowerze po mieście [5].

Cycle chic w Polsce

Szykowna rowerzystka na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi

Ruch rowerowej elegancji rozwija się coraz prężniej[6] także w Polsce[6]. Ma to związek z importem używanych rowerów z Holandii do naszego kraju[potrzebny przypis], co powoduje, że coraz liczniejsza rzesza rowerzystów decyduje się na poruszanie rowerami miejskimi[7]. Także w Polsce powstają strony internetowe poświęcone cycle chic. Pierwszym i jednocześnie prężnie[7] działającym jest łódzki blog, który został założony w październiku 2008 roku przez internautę o pseudonimie Wićka[8]. Następne powstały kolejno w Krakowie, Warszawie, Wrocławiu, Toruniu, Lublinie i Bydgoszczy.

Linki zewnętrzne