Anna Nehrebecka
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Odznaczenia | |
  
| |
| Strona internetowa | |
Anna Teresa Nehrebecka-Byczewska (ur. 16 grudnia 1947 w Bytomiu) – polska aktorka teatralna i filmowa.
Życiorys
W 1969 ukończyła studia w warszawskiej PWST, debiutowała w filmie w 1968. W 1969 została aktorką Teatru Polskiego w Warszawie. Zagrała liczne role teatralne, filmowe i telewizyjne zarówno z repertuaru klasycznego jak i współczesnego. Tworzyła programy poetycko-recytatorskie w radiu i telewizji. Cykl ten zapoczątkowany został w latach 70. XX wieku, zawierał m.in. poezje Stanisława Balińskiego, Zofii Bohdanowiczowej, Ryszarda Kiersnowskiego, Beaty Obertyńskiej.
Występowała w okresie stanu wojennego w kościołach i domach prywatnych. Miała koncerty poetyckie w Europie, Australii, Nowej Zelandii i w USA.
Grała w filmach zrealizowanych we Francji i na Węgrzech. Wystąpiła także w albańskim filmie Kujtima Çashku Pułkownik Bunkier, w którym zagrała jedną z głównych ról – polską żonę albańskiego oficera.
Życie prywatne
Mężem Anny Nehrebeckiej jest dyplomata Iwo Byczewski.
Filmografia
- Duch z Canterville (1967, reż. Ewa Petelska)
- Podróżni jak inni (1969, reż. Wojciech Marczewski)
- Mały (1970, reż. Julian Dziedzina)
- Życie rodzinne (1971, reż. Krzysztof Zanussi)
- Kopernik (1972, reż. Ewa i Czesław Petelscy)
- Droga (1973, reż. Sylwester Chęciński)
- Ziemia obiecana (1974, reż. Andrzej Wajda)
- Doktor Judym (1975, reż. Wojciech Haupe)
- Noce i dnie (1975, reż. Jerzy Antczak)
- Zanim nadejdzie dzień (1976, reż. Roman Rydzewski)
- Olśnienie (1976, reż. Jan Budkiewicz)
- serial telewizyjny Polskie drogi (1976, reż. Janusz Morgenstern)
- Rytm serca (1977, reż. Zbigniew Kamiński)
- Kísértés (1977, reż. Károly Esztergályos)
- serial telewizyjny Rodzina Połanieckich (1978, reż. Jan Rybkowski)
- Romans Teresy Hennert (1978, reż. Ignacy Gogolewski)
- Czułe miejsca (1980, reż. Piotr Andrejew)
- serial telewizyjny Jan Serce (1981, reż. Radosław Piwowarski)
- Zasieki (1981, reż. Andrzej Piotrowski)
- serial telewizyjny Najdluższa wojna nowoczesnej Europy (1982, reż. Jerzy Sztwiertnia)
- Marynia (1983, reż. Jan Rybkowski)
- Punkty za pochodzenie - film (1983, reż. Franciszek Trzeciak)
- Dom wariatów (1984, reż. Marek Koterski)
- Komediantka (1987, reż. Jerzy Sztwiertnia)
- Po upadku. Sceny z życia nomenklatury (1990, reż. Andrzej Trzos-Rastawiecki)
- Panna z mokrą głową (1994, reż. Krzysztof Tarnas)
- Aube à l'envers (1995, reż. Sophie Marceau)
- Damski interes (1996, reż. Krzysztof Zanussi)
- Złotopolscy (1997, reż. Maciej Dutkiewicz, Janusz Dymek, Ireneusz Engler, Radosław Piwowarski, Janusz Zaorski)
- Pułkownik Bunkier (1998, reż. Kujtim Çashku)
Odznaczenia i nagrody
W 1975 otrzymała Złoty Krzyż Zasługi, a 1988 odznakę Zasłużony Działacz Kultury, zaś w 1994 honorową odznakę Polskiego Związku Niewidomych. W 1978 przewodniczący Komitetu do Spraw Radia i Telewizji przyznał jej nagrodę za współudział artystyczny i wybitne wykonawstwo w programach politycznych Polskiego Radia.
Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 4 grudnia 2007 za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za zaangażowanie w walkę o wolność słowa i wolne media, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[1]. Uroczystość dekoracji odbyła się 10 grudnia 2007 w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego[2]. 14 grudnia 2007 z rąk ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego odebrała Srebrny Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".
- ↑ M.P. z 2008 r. nr 31, poz. 273 – pkt 21.
- ↑ Prezydent RP odznaczył bohaterów stanu wojennego oraz działaczy ruchu „Polsko-Czesko-Słowackiej Solidarności”. prezydent.pl, 10 grudnia 2007.