Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 26 lip 2010, była oparta na tej wersji.

The Open University (powszechnie znany jako Open University lub OU, oficjalnie jednak rodzajnik 'the' stanowi część nazwy) jest uniwersytetem opartym o nauczanie na odległość utworzonym i finansowanym przez Rząd Wielkiej Brytanii. Uniwersytet znany jest z polityki 'otwartych drzwi', która oznacza, że kwalifikacja i poprzednia edukacja nie jest brana pod uwagę przy rekrutacji studentów. Zdecydowana większość studentów mieszka w Wielkiej Brytanii, jednakże studia na Open University dostępne są dla mieszkających niemal w każdym zakątku świata.

Chociaż siedziba główna Uniwersytetu znajduje się Walton Hall w Milton Keynes w hrabstwie Buckinghamshire, instytucja ta posiada filie w każdym z trzynastu regionów Wielkiej Brytanii. Co więcej, uczelnia posiada oddziały w niemal wszystkich krajach europejskich, poza Polską, w której na chwilę osobą reprezentująca interesy studentów jest tzw. osoba kontaktowa (ang. Point of Contact for Poland).

Historia

Open University został założony przez Rząd labourzystowski Harolda Wilsona. Plany rozpoczęto w 1965 pod nadzorem Ministra Edukacji Państwowej Jennie Lee, która doprowadziła doradczy komitet składający się z uniwersyteckich wicekanclerzy do edukacji przez radio (nadawanie przez radio wykładów). Pomocnik Dyrektora Inżynierii BBC, James Redmond, zdobył większą część swoich kwalifikacji w szkole nocnej, dlatego jego naturalny entuzjazm dla projektu dokonał wiele dla pokonania technicznych trudności w użyciu telewizji i audycji radiowej w celu nadawania wykładów edukacyjnych.

Pierwszym wicekanclerzem OU został Walter Perry w styczniu 1969. Wybór nowego Konserwatywnego Rządu Edwarda Heath w 1970 doprowadził do redukcji budżetu przez Kanclerza Skarbu Państwa Iain'a Macleod'a, (który wcześniej nazwał ideę Open University "radosnym bezsensem").

Metodologia nauczania

The OU wykorzystuje różnorodne środki nauczania w postaci książek, materiałów audio, internetu, płyt CD i programów telewizyjnych na DVD. Jednakże nauczanie nie odbywa się wyłącznie na odległość. Niektóre moduły wymagają obowiązkowego uczestnictwa w zajęciach praktycznych.

Metody ocen studentów

Każdy moduł (przedmiot) składa się z dwóch komponentów oceny. Pierwszy oparty jest o regularne przedkładanie prac zaliczeniowych zwanych TMA (ang. Tutor Marked Assigment) w formie eseju, raportu, case study, ocenianych przez nauczyciela prowadzącego zajęcia z przedmiotu. Na drugą część oceny składa się trzygodzinny egzamin, przeprowadzany zwykle pisemnie w jednym z centrów egzaminacyjnych Uniwersytetu. Wyniki z modułów przedstawiane są zwykle w formie ocen (z kilkoma wyjątkami), gdzie stopień 1 przedstawia wynik celujący - 85%, 2 od 70-84%, 3 od 55-69, 4 od 40-54%, podczas wynik poniżej 40% jest oceną niedostateczną dla zaliczenia modułu.

Kwalifikacje

Undergraduate

The Open University oferuje certyfikaty, dyplomy i stopnie licencjata, w zależności od ilości materiału i jego poziomu (1,2 lub 3), które odpowiadają poziomowi pierwszego, drugiego lub trzeciego roku studiów. Kwalifikacje Open University wyrażane są w punktach CATS (ang. Credit Accumulation and Transfer Scheme).

Postgraduate

The Open University oferuje również stopnie magisterskie, jednakże w tym wypadku student musi mieć ukończone studia licencjackie. Uniwersytet również oferuje studia doktoranckie, które mogą być odbywane na miejscu lub na odległość.

Certificate

OU nadaje certyfikat osobom, które ukończyły 60 punktów (CATS) na poziomie 1,2 lub 3

Diploma

Nadawany jest zwykle po ukończeniu 120 punktów na poziomach drugim lub trzecim

First degree

Oprócz stopni licencjata nadawanych na klasycznych kierunkach, Open University znany jest z unikalnego programy pozwalającego studiować przedmioty z różnych dziedzin edukacji wyższej, które uprawniają do uzyskania tytułu licencjata interdyscyplinarnego (an Open degree)