Ulica Wenecja w Krakowie

Wenecja

{{{nazwa oryginalna}}}

{{{jednostki}}}
{{{opis zdjęcia}}}
Państwo	Polska
Miejscowość	{{{miejscowość}}}
Poprzednie nazwy	{{{poprzednie nazwy}}}
Plan
[[Plik:{{{plan}}}|240x240px|alt=Plan przebiegu ulicy|]]
Przebieg
ul. Krupnicza ul. N.Cybulskiego ul. S.Humberta ul. Retoryka, ul Garncarska
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

{{Ulica infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | miejscowość = | commons = | jednostki = | plan = | poprzednie nazwy = | współrzędne = | opis zdjęcia = | nazwa oryginalna = Nieznane pola: "jedn1_nazwa", "miasto_herb", "zdjęcie_podpis", "państwo_flaga", "jedn1", "mapa", "rodzaj" oraz "miasto".

Ulica Wenecja w Krakowie – ulica położona w Krakowie, w administracyjnej dzielnicy Stare Miasto.

Historia

Do XVIII wieku w Krakowie istniały dwie ulice o tej nazwie: w pobliżu Górnego Młyna oraz u zbiegu Rudawy i Młynówki. W obecnym kształcie ulica została wytyczona pod koniec XIX wieku w miejscu zasypanego koryta Młynówki. Początkowo biegła tylko do ul. Humberta. W 1926 r. została wydłużona do Krupniczej.

Zabudowa

Do godnych uwagi budynków należą:

• kamienica numer 1 ("Pod świętym Markiem"), zw. Domem Weneckim, z lat 1911–12, w stylu modernistycznym
• willa o numerze 2, wzniesiona w 1873 r., przebudowana w latach 1889–91, z herbami Gryf i Rawicz na fasadzie

• kamienica numer 3 z 1935 r.
• kamienica numer 4a z 1936 r.

• kamienica numer 5 z 1936 r., posiadająca rzeźbione godło przedstawiające czaplę

• kamienica numer 7 z 1936 r.
• kamienica numer 9 z lat 1937–38 z godłem przedstawiającym kozicę

• kamienica numer 17 z lat 1937–38

• ZSM nr 1

• konsulat włoski

• Katedra Arabistyki Instytutu Filologii Orientalnej UJ

Bibliografia

• Wenecja, ulica. W: Encyklopedia Krakowa. Warszawa – Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 1038. ISBN 83-01-13325-2.