Mangustowate
| Mangustowate |
|---|
| Systematyka |
| Nazwa systematyczna |
| Herpestidae |
Mangustowate (Herpestidae) - rodzina ssaków łożyskowych z rzędu drapieżnych, zaliczana do Feliformia czyli kotokształtnych. Obejmująca 18 rodzajów i 37 gatunków (niektórzy badacze podają liczbę 40 gatunków). Jeszcze do niedawna mangustowate były łaczone w jedną wspólną rodzinę wraz z łaszowatymi czyli wiwerami Viverridae. Dopiero niedawne badania Wilsona i Reedera (1993) udowodniły, że obie te rodziny nie są ze sobą blisko spokrewnionei wywodzą się od innych przodków. Rodzina mangustowatych dzieli się na dwie podrodziny:
Herpestinae - obejmującą większość gatunków mangustowatych rozprzestrzenionych w Afryce, Azji i południowej Europie. Galidiinae - Malgaskie mangusty, obejmujące kilka bardzo rzadkich i słabo poznanych gatunków zasiedlających wyłącznie Madagaskar.
Mangustowate są niewielkimi drapieżnikami lub owadożercami. Największe gatunki rzadko przekraczają wagę 3 kg. Wszystkie mają stosunkowo długie ciało z krótkimi ale silnymi kończynami. Łapy zakończone są silnymi, słabo zakrzywionymi pazurami, bardzo przydatnymi przy zdobywaniu pożywienia lub wykopywaniu nor. Głowa mangustowatych jest niewielka, ze stosunkowo krótkim pyskiem i małymi okrągłymi uszami. Są to kolejne przystosowania ułatwiające drążenie jam w ziemi. Bardzo charakterystyczną cechą większości mangust jest kształt źrenicy. Jest ona owalna i pozioma, podobnie jak u niektórych ssaków parzystokopytnych (np. kóz). Większość innych Carnivora ma źrenicę okrągłą lub pionową (jak np. u kotowatych). Mangustowate odżywiają się głównie niewielkimi zwierzętami: owadami, pajęczakami wtym również skorpionami, niewielkimi kręgowcami, gryzoniami, jaszczurkami i wężami, niekiedy również ptasimi jajami i pisklętami. Mangusty są bardzo znane z tego że potrafią upolować jadowite węże, takie jak żmije i kobry. Nie są odporne na jad węży, ale mają wystarczająco szybki refleks aby uniknąć ukąszenia. Wiele gatunków posiada również bardzo rozwiniętą strukturę społeczną. Surykatki żyją w grupach od 20 do 50 osobników, wśród których występuje podział na funkcje. Niektóre są strażnikami kolonii, inne zajmują się szczeniętami, jeszcze inne okazy poszukuja pożywienia.