Przejdź do zawartości

Przewodność cieplna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Ludwik o (dyskusja | edycje) o 19:59, 22 mar 2011. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Przewodność cieplna, inaczej współczynnik przewodnictwa ciepła, (oznaczany symbolem λ lub k), określa zdolność substancji do przewodzenia ciepła. W tych samych warunkach więcej ciepła przepłynie przez substancję o większym współczynniku przewodności cieplnej.

Definicja

Dla ciała o kształcie prostopadłościanu przewodzącego ciepło w warunkach stanu stabilnego (ustalonego), które stanowi przegrodę dla przepływu ciepła, ilość przekazanej energii jest zależna od substancji, proporcjonalna do przekroju przegrody, różnicy temperatur oraz czasu przepływu ciepła i odwrotnie proporcjonalna do grubości przegrody:

Z powyższego wynika:

Parser nie mógł rozpoznać (Błąd konwersji. Serwer („/media/api/rest_”) zgłosił: „Cannot get mml. upstream connect error or disconnect/reset before headers. reset reason: connection termination”): {\displaystyle \lambda ={\frac {Q}{t}}\cdot {\frac {d}{S\Delta T}}}

gdzie:

Q – ilość ciepła przepływającego przez ciało,
λ – współczynnik przewodnictwa cieplnego,
S – pole przekroju przez który przepływa ciepło,
tczas przepływu,
ΔT – różnica temperatur w kierunku przewodzenia ciepła,
d - grubość przegrody

Jednostką współczynnika przewodzenia ciepła w układzie SI - J/(m s K) = W m-1 K-1 (wat na metr kelwin).

Właściwości

Przewodność cieplna jest wielkością charakterystyczną substancji w danym stanie skupienia i jego fazie. Dla substancji niejednorodnych jest zależna od ich budowy, porowatości itp. Dla małych zakresów temperatur w technice przyjmuje się, że przewodność cieplna nie zależy od temperatury. W rzeczywistości przewodność cieplna zależy od temperatury. Substancjami najlepiej przewodzącymi ciepło są metale, najsłabiej gazy.

Zakres stosowania

Wyżej wymienione wzory są prawdziwe dla wymiany cieplnej odbywającej się tylko przez przewodzenie ciepła, kiedy nie występuje ani promieniowanie cieplne, ani konwekcja, które nie są proporcjonalne do różnicy temperatur, zależą też od innych parametrów fizycznych ciał. W technice, szczególnie w budownictwie, model ten przyjmuje się dla przegród cieplnych w budowlach, w których oprócz przewodnictwa zachodzi na ich granicy konwekcja i promieniowanie.

Przykładowe wartości[1]

materiał przewodność cieplna
W/(m·K)
diament 900–2320
srebro 429[2]
miedź 370; 375[3]; 397[4]; 400[5]
stopy aluminium 200
stal 58
żelbet 1,7
woda 0,6[6]
gips 0,51
cegła 0,8
drewno 0,2
wełna szklana 0,040
wełna skalna 0,037
styropian EPS 0,036
polistyren ekstrudowany XPS 0,035
pianka poliuretanowa bez szczelnej osłony 0,035
pianka poliuretanowa w szczelnej osłonie 0,025
powietrze (nieruchome) 0,025
aerożel 0.017[7]

Zobacz też