Język knaan
Klasyfikacja genetyczna | |||
---|---|---|---|
{{{klasyfikacja}}} | |||
Kody języka | |||
ISO 639-1 | - | ||
ISO 639-2 | sla | ||
ISO 639-3 | czk | ||
IETF | czk | ||
Glottolog | brak | ||
Linguist List | czk | ||
SIL | CZK | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język knaan (nazywany też Leshon Knaan lub język judeosłowiański) – wymarły język (lub grupa języków) diaspory żydowskiej, który rozwinął się na bazie języków słowiańskich, głównie w oparciu o język czeski. Był używany na terenach słowiańskich do czasów średniowiecza. Zaliczany jest do języków zachodniosłowiańskich.
Niektórzy badacze twierdzą, iż przetrwał do czasów o wiele późniejszych, aż do momentu ekspansji kultury aszkenazyjskiej i języka jidysz, przez który został wchłonięty i zasymilowany. Znane jest przynajmniej jedno świadectwo piśmiennicze z końca XVI w. w języku polskim (?), zapisane jednak literami hebrajskimi. Potencjalnym dowodem na tę tezę miałby być również archaiczne zapożyczenia z języków słowiańskich w jidysz, w formach, które w momencie jego ekspansji w językach słowiańskich już nie istniały. Miałyby być to rzekome zapożyczenia z knaan.
Jeszcze inna hipoteza wyjaśniająca pochodzenie elementu słowiańskiego w jidysz, zaproponowana przez Paula Wexlera zakłada, iż on sam ma rodowód judeo-słowiański (judeo-łużycki) a dopiero z czasem został zgermanizowany i błędnie jest klasyfikowany jako język germański.
Piśmiennictwo
Jednym z nielicznych dowodów istnienia języków judeo-słowiańskich (w tym przypadku judeo-polskiego) są napisy na XII i XIII-wiecznych brakteatach polskich bitych przez żydowskich mincerzy na dworze Mieszka Starego i Leszka Białego. Jedna z zachowanych inskrypcji brzmi:
knaan | משקא קרל פלסק |
transkrypcja | mšk⊃ krl plsk |
tłumaczenie | Mieszko król Polski |
Jeden ze srebrnych brakteatów Mieszka III. Na czerwono zaznaczono napis משקא קרל – Mieszko król. Reszta napisu nieczytelna. Zapis bez samogłosek jak w jęz. hebrajskim.
Zobacz też
- przykładowe inne polskie brakteaty hebrajskie na angielskiej wikipedii
- języki żydowskie
- Knaanejczycy
- jidysz (Aszkenazyjczycy)
- ladino (Sefardyjczycy)