Antoniów (gmina Żarnów)

Antoniów

{{{rodzaj miejscowości}}}
Państwo	łódzkie
Powiat	opoczyński
Gmina	Żarnów
Strefa numeracyjna	(+48) 44
Tablice rejestracyjne	EOP
SIMC
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie brak Brak mapy: łódzkie Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

{{Polska miejscowość infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | miejscowość podstawowa = | rodzaj miejscowości = | współrzędne = | alt zdjęcia = Nieznane pola: "flaga wsi", "sekundE", "herb wsi", "minutE", "stopniN", "minutN", "sekundN", "stopniE", "mapa wsi", "dopełniacz wsi" oraz "herb artykuł".

Antoniów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, w gminie Żarnów.

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa piotrkowskiego.

Historia

Tereny na, których leży Antoniów wchodziły w skład dóbr Machory. Były to: Adamów, Chełsty, Młynek, Myślibórz, Wesoła (obecnie część Żarnowa), Wyszyna oraz dobra Sulborowice.

Wspomniane tereny w XVIII wieku były własnością rodu Dołęgów, a na początku XIX wieku należały do Dembińskich.

W 1814 r. dobra zakupił na licytacji znany warszawski przemysłowiec żydowskiego pochodzenia Samuel Antonii Fraenkel.

W 1826 roku małżonkowie Atalia i Samuel Fraenkel sprzedali synowi Atalii, Ludwikowi Laskiemu Machory, Młynek, Marcinków, Adamów, Chełsty, Wyszynę, Piasek (Tama) oraz Sulborowice w powiecie koneckim.

W 1862 r. dobra Machory oraz Klew i Sulborowice stały się własnością Antoniego Laskiego i Ludwiki z Laskich, małżonki Rudolfa Beningsena. Wtedy to powstały nowe kolonie. Były to: Antoniów - nazwa pochodzi prawdopodobnie od założyciela, Cegielnia, Jasin (Jasion), Maliny (prawdopodobnie Malenie), Dąbrowa (Nowa Góra), oraz Podlesie. Miejscowości te zostały utworzone w obrębie folwarku Machory.

W 1862 roku nowopowstała kolonia Antoniów posiadała obszar 258 morgów, gdzie osiadło 9 osadników. Byli to: Jan Boćko, Januszewski, Antoni Januszewski, Stanisław Łącki, Franciszek Mijas, Kajetan Milak, Marcin Roszkowski, Józef Skibicki i Maciej Wiaderny.

Ostatnim prywatnym właścicielem tych ziem był Ludwik Bayer, który pod koniec XIX w. uruchomił w Machorach fabrykę kafli i tektury.

Zobacz też: Antoniów

Bibliografia

• Bohdan Baranowski - Instrukcje gospodarcze dla dóbr magnackich i szlacheckich z XVII-XIX wieku Tom 1 - Wyd. Zakład Narodowy im Ossolińskich, 1958
• Polskie Towarzystwo Ludoznawcze. Oddział w Łodzi - Łódzkie studia etnograficzne Tomy 21-23 - Wydawca Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Oddział w Łodzi, 1982