NKGB
Ludowy Komisariat Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR (NKGB ZSRR) – radziecki urząd, ministerstwo realizujące zadania m.in. wywiadu, kontrwywiadu, kontrwywiadu wojskowego. Istniejąca od lutego do lipca 1941, oraz od kwietnia 1943 do marca 1946. Przekształcona w Ministerstwo Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR.
Reorganizacja GUGB NKWD ZSRR z lutego 1941 roku
W lutym 1941 na polecenie Sekretarza Generalnego KC WKP(b) Józefa Stalina m.in. INO, KRO oraz III Wydział GUGB NKWD ZSRR, zostały wyłączone z NKWD ZSRR i stały się częściami nowego ludowego komisariatu – Ludowego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR (NKGB ZSRR). Na jego czele stanął Wsiewołod Mierkułow. Oddział zagraniczny został przemianowany na I Zarząd NKGB.
NKWD pozostało pod zwierzchnictwem Ławrientija Berii i zasadniczo zajmowało się wewnętrznymi sprawami policyjnymi i projektami budowlanymi na dużą skalę.
Struktura organizacyjna w lutym 1941
- Ludowy Komisarz Bezpieczeństwa Państwowego – komisarz bezpieczeństwa państwowego 3. rangi Wsiewołod Mierkułow
- pierwszy zastępca – komisarz bezpieczeństwa państwowego 3. rangi Iwan Sierow
- zastępca – komisarz bezpieczeństwa państwowego 3. rangi Bogdan Kobułow
- zastępca – komisarz bezpieczeństwa państwowego 2. rangi Michaił Gribow
- Sekretariat NKGB – naczelnik komisarz bezpieczeństwa państwowego Wasylij Gołowanow
- Zarząd I (wywiad zagraniczny) – naczelnik starszy major bezpieczeństwa państwowego Paweł Fitin
- Zarząd II (kontrwywiad) – naczelnik komisarz bezpieczeństwa państwowego 3. rangi Piotr Fiodotow
- Zarząd III (tajno-polityczny) – naczelnik komisarz bezpieczeństwa państwowego 3. rangi Sołomon Milsztejn
- Służba Śledcza (na prawach zarządu) – naczelnik major bezpieczeństwa państwowego Lew Włodzimirskij
- Zarząd Komendanta Moskiewskiego Kremla – naczelnik generał-major Nikołaj Spiridonow
- Wydział I (ochrona rządu) – naczelnik komisarz bezpieczeństwa państwowego 3 rangi Nikołaj Własik
- Wydział II (ewidencyjno-statystyczny) – naczelnik starszy lejtnant bezpieczeństwa państwowego Leonid Basztakow
- Wydział III (rewizje, zatrzymania, inwigilacja, osłona sił zbrojnych kontrwywiad wojskowy) – naczelnik starszy major bezpieczeństwa państwowego Dmitrij Szadrin
- Wydział IV (technika operacyjna) – Jewgienij Łapiszyn
- Wydział V (szyfry) – A.N. Kopytcew
- Wydział Kadr – M.W. Gribow
- Wydział Administracyjno-Gospodarczo-Finansowy (ACHFO) – A. Dawydow
Reorganizacja z lipca 1941 roku
Do stanu poprzedniego powrócono już w lipcu tego samego (1941), po wybuchu wojny z Niemcami. NKGB włączono na powrót do NKWD, jako jeden z głównych zarządów tej instytucji – GUGB.
Powody reorganizacji
Amerykański analityk wywiadu, John Dziak, pisze w swej książce – Chekisty: A History of KGB (1988) między innymi:
Tych szczególnych zmian organizacyjnych nigdy w pełni nie wyjaśniono, ale być może miały one coś wspólnego z wchłonięciem przez ZSRR podbitych krajów i narodów – Estonii, Litwy, Łotwy, części Polski i oderwaniem od Rumunii Besarabii i północnej Bukowiny. Liczba aresztowań, deportacji, egzekucji i łagrów zwiększyła się, a to wymagało zreorganizowanych i zwiększonych sił bezpieczeństwa.
(....) Szok spowodowany agresją i szybkimi postępami Wehrmachtu doprowadził w lipcu 1941 do fuzji i oba organy znowu połączyły się jako NKWD pod kierownictwem Berii.
(....) Zwycięstwa pod Stalingradem stworzyły perspektywę odzyskania wojennych strat, stąd ponowny rozdział, jak ten z 1941 (NKWD – NKGB).
Reorganizacja z marca 1943 roku
Struktury ogranizacyjne nadane służbom bezpieczeństwa i wywiadu zagranicznego w marcu 1943 (między innymi ponownie zlikwidowano "GUGB" i utworzono odrębny Ludowy Komisariat Bezpieczeństwa Państwowego (NKGB), na czele którego stanął ponownie Wsiewołod Mierkułow), utrzymały się przez 3 następne lata, czyli do 1946.
Organizacja 1943 i naczelnicy
- 1 Zarząd — Paweł Fitin (st. mjr. b.p.)
- 2 Zarząd — Piotr Fiodotow (komisarz b.p. 3. rangi)
- 3 Zarząd — Sołomon Milsztejn (komisarz b.p. 3. rangi)
- 4 Zarząd — Paweł Sudopłatow (komisarz b.p 3 rangi)
- 5 Zarząd — Iwan Szewielew (?)
- 6 Zarząd — Nikołaj Własik (komisarz b.p. 3. rangi)
- Zarząd Komendanta Moskiewskiego Kremla generał-major Nikołaj Spiridonow
Reorganizacja z 1946 roku
Po przekształceniu w 1946 komisariatów ludowych w ministerstwa istniały niezależnie: Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (Ministierstwo Wnutriennych Dieł – MVD) i Ministerstwo Bezpieczeństwa Państwowego (Ministierstwo Gosudarstwiennoj Bezopastnosti – MGB).
Bibliografia
- John Dziak: Chekisty: A History of KGB, 1988
- Piotr Kołakowski: NKWD i GRU na Ziemiach Polskich (Kulisy wywiadu i kontrwywiadu), Dom Wydawniczy Bellona Warszawa 2002
Szablon:Służby specjalne byłego Związku Radzieckiego i Rosji