Przejdź do zawartości

NKGB

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez KamikazeBot (dyskusja | edycje) o 07:48, 2 maj 2012. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Ludowy Komisariat Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR (NKGB ZSRR) – radziecki urząd, ministerstwo realizujące zadania m.in. wywiadu, kontrwywiadu, kontrwywiadu wojskowego. Istniejąca od lutego do lipca 1941, oraz od kwietnia 1943 do marca 1946. Przekształcona w Ministerstwo Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR.

Reorganizacja GUGB NKWD ZSRR z lutego 1941 roku

W lutym 1941 na polecenie Sekretarza Generalnego KC WKP(b) Józefa Stalina m.in. INO, KRO oraz III Wydział GUGB NKWD ZSRR, zostały wyłączone z NKWD ZSRR i stały się częściami nowego ludowego komisariatu – Ludowego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR (NKGB ZSRR). Na jego czele stanął Wsiewołod Mierkułow. Oddział zagraniczny został przemianowany na I Zarząd NKGB.

NKWD pozostało pod zwierzchnictwem Ławrientija Berii i zasadniczo zajmowało się wewnętrznymi sprawami policyjnymi i projektami budowlanymi na dużą skalę.

Struktura organizacyjna w lutym 1941

  • Ludowy Komisarz Bezpieczeństwa Państwowego – komisarz bezpieczeństwa państwowego 3. rangi Wsiewołod Mierkułow
    • pierwszy zastępca – komisarz bezpieczeństwa państwowego 3. rangi Iwan Sierow
    • zastępca – komisarz bezpieczeństwa państwowego 3. rangi Bogdan Kobułow
    • zastępca – komisarz bezpieczeństwa państwowego 2. rangi Michaił Gribow
  • Sekretariat NKGB – naczelnik komisarz bezpieczeństwa państwowego Wasylij Gołowanow
  • Zarząd I (wywiad zagraniczny) – naczelnik starszy major bezpieczeństwa państwowego Paweł Fitin
  • Zarząd II (kontrwywiad) – naczelnik komisarz bezpieczeństwa państwowego 3. rangi Piotr Fiodotow
  • Zarząd III (tajno-polityczny) – naczelnik komisarz bezpieczeństwa państwowego 3. rangi Sołomon Milsztejn
  • Służba Śledcza (na prawach zarządu) – naczelnik major bezpieczeństwa państwowego Lew Włodzimirskij
  • Zarząd Komendanta Moskiewskiego Kremla – naczelnik generał-major Nikołaj Spiridonow
  • Wydział I (ochrona rządu) – naczelnik komisarz bezpieczeństwa państwowego 3 rangi Nikołaj Własik
  • Wydział II (ewidencyjno-statystyczny) – naczelnik starszy lejtnant bezpieczeństwa państwowego Leonid Basztakow
  • Wydział III (rewizje, zatrzymania, inwigilacja, osłona sił zbrojnych kontrwywiad wojskowy) – naczelnik starszy major bezpieczeństwa państwowego Dmitrij Szadrin
  • Wydział IV (technika operacyjna) – Jewgienij Łapiszyn
  • Wydział V (szyfry) – A.N. Kopytcew
  • Wydział Kadr – M.W. Gribow
  • Wydział Administracyjno-Gospodarczo-Finansowy (ACHFO) – A. Dawydow

Reorganizacja z lipca 1941 roku

Do stanu poprzedniego powrócono już w lipcu tego samego (1941), po wybuchu wojny z Niemcami. NKGB włączono na powrót do NKWD, jako jeden z głównych zarządów tej instytucji – GUGB.

Powody reorganizacji

Amerykański analityk wywiadu, John Dziak, pisze w swej książce – Chekisty: A History of KGB (1988) między innymi:

Tych szczególnych zmian organizacyjnych nigdy w pełni nie wyjaśniono, ale być może miały one coś wspólnego z wchłonięciem przez ZSRR podbitych krajów i narodów – Estonii, Litwy, Łotwy, części Polski i oderwaniem od Rumunii Besarabii i północnej Bukowiny. Liczba aresztowań, deportacji, egzekucji i łagrów zwiększyła się, a to wymagało zreorganizowanych i zwiększonych sił bezpieczeństwa.
(....) Szok spowodowany agresją i szybkimi postępami Wehrmachtu doprowadził w lipcu 1941 do fuzji i oba organy znowu połączyły się jako NKWD pod kierownictwem Berii.
(....) Zwycięstwa pod Stalingradem stworzyły perspektywę odzyskania wojennych strat, stąd ponowny rozdział, jak ten z 1941 (NKWD – NKGB).

Reorganizacja z marca 1943 roku

Struktury ogranizacyjne nadane służbom bezpieczeństwa i wywiadu zagranicznego w marcu 1943 (między innymi ponownie zlikwidowano "GUGB" i utworzono odrębny Ludowy Komisariat Bezpieczeństwa Państwowego (NKGB), na czele którego stanął ponownie Wsiewołod Mierkułow), utrzymały się przez 3 następne lata, czyli do 1946.

Organizacja 1943 i naczelnicy

Organizacja i wykaz jednostek NKGB na maj 1943-1946
Organizacja i wykaz jednostek NKGB na maj 1943-1946
  • 1 Zarząd — Paweł Fitin (st. mjr. b.p.)
  • 2 Zarząd — Piotr Fiodotow (komisarz b.p. 3. rangi)
  • 3 Zarząd — Sołomon Milsztejn (komisarz b.p. 3. rangi)
  • 4 Zarząd — Paweł Sudopłatow (komisarz b.p 3 rangi)
  • 5 Zarząd — Iwan Szewielew (?)
  • 6 Zarząd — Nikołaj Własik (komisarz b.p. 3. rangi)
  • Zarząd Komendanta Moskiewskiego Kremla generał-major Nikołaj Spiridonow

Reorganizacja z 1946 roku

Po przekształceniu w 1946 komisariatów ludowych w ministerstwa istniały niezależnie: Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (Ministierstwo Wnutriennych Dieł – MVD) i Ministerstwo Bezpieczeństwa Państwowego (Ministierstwo Gosudarstwiennoj Bezopastnosti – MGB).

Bibliografia

  • John Dziak: Chekisty: A History of KGB, 1988
  • Piotr Kołakowski: NKWD i GRU na Ziemiach Polskich (Kulisy wywiadu i kontrwywiadu), Dom Wydawniczy Bellona Warszawa 2002

Szablon:Służby specjalne byłego Związku Radzieckiego i Rosji