Alternatywa Fredholma
Alternatywa Fredholma – twierdzenie Erika Fredholma z zakresu analizy funkcjonalnej dotyczące operatorów zwartych na przestrzeni Hilberta; odgrywa ono szczególną rolę przy badaniu istnienia i jednoznaczności rozwiązań pewnych równań całkowych. Dowód alternatywy Fredholma wykorzystuje twierdzenie o rzucie ortogonalnym oraz twierdzenie Schaudera o operatorze sprzężonym.
Twierdzenie
Niech będzie operatorem liniowym zwartym na przestrzeni Hilberta (w szczególności jest on ograniczony, a więc ciągły). Jeżeli i oznaczają odpowiednio jądro i obraz operatora, a to operator identycznościowy, to
- Parser nie mógł rozpoznać (SVG (MathML może zostać włączone przez wtyczkę w przeglądarce): Nieprawidłowa odpowiedź („Math extension cannot connect to Restbase.”) z serwera „http://localhost:6011/pl.wikipedia.org/v1/”:): {\displaystyle \scriptstyle \dim \ker(I-K) < \infty,}
- jest domknięty,
- Parser nie mógł rozpoznać (SVG (MathML może zostać włączone przez wtyczkę w przeglądarce): Nieprawidłowa odpowiedź („Math extension cannot connect to Restbase.”) z serwera „http://localhost:6011/pl.wikipedia.org/v1/”:): {\displaystyle \scriptstyle \mathrm{im}(I-K) = \ker(I-K^*)^\perp,}
Wniosek
„Klasyczna” postać alternatywy Fredholma jest bezpośrednim wnioskiem z powyższego twierdzenia:
- równanie niejednorodne ma dla każdego jednoznaczne rozwiązanie
albo
- równanie jednorodne ma rozwiązania
O tym, że oba powyższe warunki nie mogą zachodzić równocześnie mówi punkt 4. Ponadto równanie niejednorodne ma rozwiązanie wtedy i tylko wtedy, gdy , natomiast przestrzeń rozwiązań równania jednorodnego ma skończony wymiar.
Zobacz też
Bibliografia
- L.C. Evans, Partial Differential Equations, American Mathematical Society, Providence, 1998. ISBN 0-8218-0772-2