Przejdź do zawartości

Alternatywa Fredholma

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez 87.205.200.68 (dyskusja) o 19:15, 24 lip 2012. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Alternatywa Fredholmatwierdzenie Erika Fredholma z zakresu analizy funkcjonalnej dotyczące operatorów zwartych na przestrzeni Hilberta; odgrywa ono szczególną rolę przy badaniu istnienia i jednoznaczności rozwiązań pewnych równań całkowych. Dowód alternatywy Fredholma wykorzystuje twierdzenie o rzucie ortogonalnym oraz twierdzenie Schaudera o operatorze sprzężonym.

Twierdzenie

Niech będzie operatorem liniowym zwartym na przestrzeni Hilberta (w szczególności jest on ograniczony, a więc ciągły). Jeżeli i oznaczają odpowiednio jądro i obraz operatora, a to operator identycznościowy, to

  1. Parser nie mógł rozpoznać (SVG (MathML może zostać włączone przez wtyczkę w przeglądarce): Nieprawidłowa odpowiedź („Math extension cannot connect to Restbase.”) z serwera „http://localhost:6011/pl.wikipedia.org/v1/”:): {\displaystyle \scriptstyle \dim \ker(I-K) < \infty,}
  2. jest domknięty,
  3. Parser nie mógł rozpoznać (SVG (MathML może zostać włączone przez wtyczkę w przeglądarce): Nieprawidłowa odpowiedź („Math extension cannot connect to Restbase.”) z serwera „http://localhost:6011/pl.wikipedia.org/v1/”:): {\displaystyle \scriptstyle \mathrm{im}(I-K) = \ker(I-K^*)^\perp,}

Wniosek

„Klasyczna” postać alternatywy Fredholma jest bezpośrednim wnioskiem z powyższego twierdzenia:

  • równanie niejednorodne ma dla każdego jednoznaczne rozwiązanie

albo

  • równanie jednorodne ma rozwiązania

O tym, że oba powyższe warunki nie mogą zachodzić równocześnie mówi punkt 4. Ponadto równanie niejednorodne ma rozwiązanie wtedy i tylko wtedy, gdy , natomiast przestrzeń rozwiązań równania jednorodnego ma skończony wymiar.

Zobacz też

Bibliografia

  • L.C. Evans, Partial Differential Equations, American Mathematical Society, Providence, 1998. ISBN 0-8218-0772-2