Przejdź do zawartości

Piatichatki (Charków)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez ZéroBot (dyskusja | edycje) o 18:07, 11 sie 2012. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Charków, Polski Cmentarz Wojenny Piatichatki. Nieprawidłowe parametry: {50|04|50|N|36|15|45|E|}
Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie
Pomnik ukraińskich intelektualistów zamordowanych przez NKWD w latach 1937–38
Tabliczki z nazwiskami oficerów Wojska Polskiego, ofiar NKWD
Wejście na cmentarz
Tablica poświęcona zamordowanym w Charkowie oficerom Wojska Polskiego

Piatichatki (ukr. П'ятихатки, ros. Пятихатки) – dawniej osada w pobliżu Charkowa, w pobliżu której rozciągał się lasek o tej samej nazwie, obecnie VI kwartał strefy leśno-parkowej Charkowa. W 1940 roku pogrzebano tu ofiary zbrodni katyńskiej – 3739 oficerów Wojska Polskiego, jeńców wojennych z obozu w Starobielsku rozstrzelanych przez NKWD w siedzibie Obwodowego Zarządu NKWD w Charkowie, położonego w centrum miasta. W latach 1991–1992 zeznania na temat tej zbrodni złożył przed prokuratorami rosyjskiej Głównej Prokuratury Wojskowej jeden z jej wykonawców, Mitrofan Wasiljewicz Syromiatnikow, w 1940 roku strażnik we więzieniu NKWD w Charkowie, który zajmował się m.in. wywożeniem zwłok do Piatichatek[1].

W 1991 roku przeprowadzono w Piatichatkach pierwszą wstępną ekshumację, której celem były tylko wstępne oględziny miejsca. Znaleziono wtedy 2 masowe groby, w których znajdowały się łącznie zwłoki ok. 320 oficerów Wojska Polskiego. We wrześniu 1994 roku władze zezwoliły na drugą ekshumacje, podczas której grupa archeologów pod kierunkiem profesora Andrzeja Koli wykonała odwierty próbne i oznaczyła dużą ilość grobów. Trzecia ekshumacja odbyła się w 1995 roku. Grupa archeologów wykonała wtedy ponad osiem tysięcy odwiertów i odnalazła wszystkie groby. W większości mogił zwłoki poukładane były w od 5 do 12 warstw. W niektórych grobach ciała były wrzucone do jam bez żadnego ładu. Tak było w przypadku największego grobu, z którego wydobyto ok. 1050 ciał. Z najmniejszego grobu wydobyto ok. 160 zwłok.

W 1969 roku Jurij Andropow, przewodniczący KGB, kazał zatrzeć ślady mordu na Polakach, gdy dzieci znalazły w Piatichatkach groby kilku tysięcy rozstrzelanych oficerów i generałów Polski burżuazyjnej pogrzebanych tam przez NKWD[2].

17 czerwca 2000 roku w Piatichatkach otwarto Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[3].

  1. Bożena Łojek, Zeznania Syromiatnikowa w sprawie wymordowania jeńców polskich, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 5), Warszawa 1995, str. 64–73
  2. Ofiary Katynia zasypano wapnem; wiadomo, kto wydał rozkaz gazetagazeta.com, 21 sierpnia 2009 [dostęp 2011-08-13]
  3. Cmentarz w Charkowie dziennik.com [dostęp 2011-08-13]

Bibliografia

  • Andrzej Przewoźnik, Jolanta Adamska: Katyń. Zbrodnia, prawda, pamięć. Warszawa: Świat Książki, 2010. ISBN 978-83-247-2036-1.

Zobacz też