Wodorosiarczan metylu
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
CH4O4S | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
112,10506 g/mol | ||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||
| PubChem |
{{{nazwa}}}, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: (ang.). | ||||||||||||
| |||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||
Wodorosiarczan metylu – związek chemiczny o wzorze CH3OSO3H. Związek ten jest monometylowym estrem kwasu siarkowego. CH3OSO3H jest oleistą cieczą[1]. Wodorosiarczan metylu jest produktem pośrednim w hydrolizie innego estru - siarczanu dimetylu, (CH3)2SO4:
- (CH3)2SO4 + H2O → (CH3)HSO4 + CH3OH
Wodorosiarczan metylu jest kwasem, ulega dysocjacji zgodnie z równaniem:
- (CH3)HSO4 → (CH3)SO4- + H+
Wodorosiarczan metylu został odkryty w 1993 roku, gdy dowiedziono, że pewne związki rtęci katalizują konwersję metanu do wodorosiarczanu metylu z wysoką wydajnością i selektywnością w stężonym kwasie siarkowym. Jednak z powodu toksyczności rtęci, zainteresowanie wodorosiarczanem metylu pojawiło się dopiero w 1998 roku, po odkryciu reakcji pomiędzy metanem, tlenkiem siarki (VI) i tlenem katalizowanej przez związki kompleksowe platyny:
- CH4 + SO3 + 1/2 O2 → (CH3)HSO4
Odkrycie to wskazało potencjalną metodę przetwarzania niedrogiego i powszechnie występującego metanu do metanolu, który jest zarówno bardziej użyteczną, jak również wygodniejszą w transporcie substancją od metanu. Proponowany proces, jako produkt pośredni, wykorzystuje ugrupowanie Pt-CH3.
Sole (CH3)SO4- są dostępne komercyjnie[2].
- ↑ Służba Celna Rzeczypospolitej Polskiej System ISZTAR. [dostęp 2013-02-14]. (pol.).
- ↑ Tris(2-hydroxyethyl)methylammonium methylsulfat Produkt Beschreibung. [dostęp 2013-02-14]. (niem.).