Przejdź do zawartości

Osada

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Addbot (dyskusja | edycje) o 17:01, 12 mar 2013. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Termin osada ma kilka znaczeń:

  1. Według ustawy o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych, osada to niewielka jednostka osadnicza na terenie wiejskim o odmiennym (wyróżniającym się) charakterze zabudowy albo zamieszkaną przez ludność związaną z określonym miejscem lub rodzajem pracy, w szczególności: osada młyńska, osada leśna, osada rybacka, osada kolejowa, osada po byłym państwowym gospodarstwie rolnym. Osada może być samodzielna lub może stanowić część innej jednostki osadniczej[1].
  2. Według definicji etnologicznych osada jest miejscem dłuższego pobytu grupy ludzi wraz z szeregiem urządzeń wykonanych przez nich dla zapewnienia sobie warunków niezbędnych do prowadzenia przyjętego przez tę grupę ludzką trybu i poziomu życia[2].
  3. W Królestwie Polskim przyjmowano, że osiąga wielkość pośrednią między miastem a wsią. W okresie reform administracyjnych lat 1869-1870, z 452 istniejących wówczas miast, w 338 odebrano prawa miejskie[3], w zamian obdarzając ją czysto honorowym mianem osady, pozwalającym lokalnej społeczności na wyróżnianie się spośród wsi, lecz niedającym żadnych dodatkowych praw[4].

Zobacz też

  1. Ustawa z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych (Dz.U. z 2003 r. nr 166, poz. 1612)
  2. Zenon Woźniak - "Uwagi o problematyce badawczej starożytnego osadnictwa" — Sprawozdania Archeologiczne, tom IX, 1960
  3. Motywowano wtedy względami ekonomicznymi, aczkolwiek nie tylko polska, ale i rosyjska nauka przyznaje niemałą w tym rolę poparciu udzielonemu powstaniu styczniowemu. Por. К. Е Ливанцев, Правовой статус городского населения Королевства Польского в XIX в. (до реформы 1866 г. ), Правоведение, Министерство высшего и среднего специального образования СССР, Правоведение.N 4, июль-август. -Л. :Изд-во Ленинградского университета, 1979 (ros.)
  4. Dzieje Końskowoli, (red.) Ryszard Szczygieł, Końskowolskie Towarzystwo Regionalne, Lublin 1988, ss. 97-98.