Przejdź do zawartości

Andoni Zubizarreta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Mrówka (dyskusja | edycje) o 14:43, 1 cze 2013. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{imię i nazwisko}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]]
{{{opis grafiki}}}
Pełne imię i nazwisko

{{{pełne imię i nazwisko}}}

Data i miejsce urodzenia

{{{data urodzenia}}}
{{{miejsce urodzenia}}}

Data i miejsce śmierci

{{{data śmierci}}}
{{{miejsce śmierci}}}

Wzrost

187 cm

Pozycja

bramkarz

Informacje klubowe
Klub

{{{klub}}}

Numer w klubie

{{{numer w klubie}}}

Kariera juniorska
Lata Klub
BŁĄD: {{{kariera juniorska}}}
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
BŁĄD: {{{kariera seniorska}}}
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
BŁĄD: {{{kariera reprezentacyjna}}}
Kariera trenerska
Lata Drużyna
BŁĄD: {{{kariera trenerska}}}
Dorobek medalowy
{{{medale}}}
Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}
[{{{www}}} Strona internetowa]

Andoni Zubizarreta Urreta (ur. 23 października 1961 w Vitorii) – hiszpański piłkarz narodowości baskijskiej, grający na pozycji bramkarza. Były rekordzista pod względem liczby występów w hiszpańskiej reprezentacji (126 meczów) i Primera División (622 mecze).

Popularny "Zubi" karierę rozpoczynał w Deportivo Alavés. W 1980 roku przeniósł się do Athletic Bilbao. W klubie ze stolicy kraju Basków zadebiutował w lidze w 1982 roku, a w roku 1983 i 1984 zdobył mistrzostwo Hiszpanii. Do tego dołożył jeszcze Puchar Króla w roku 1984. Jego kariera przebiegała bardzo szybko, o czym może świadczyć fakt, że na Mundialu 1986 był podstawowym bramkarzem reprezentacji Hiszpanii. A pozycji tej nie oddał przez następne trzy mundiale (1990, 1994, 1998) i dwa turnieje o Mistrzostwo Europy (1988 i 1996).

Po Mundialu w Meksyku kupiła go FC Barcelona. Dostał trudne zadanie zastąpienia słynnego Urrutiego. Andoni nie został przyjęty dobrze przez kibiców, na powitanie kibice na Camp Nou wywiesili transparent z napisem ,,do domu’’. Zubizarreta jednak nie przejął się tym i szybko zaczął gromadzić trofea. W klubie ze stolicy Katalonii Andoni odnosił swoje największe sukcesy. Już w pierwszym sezonie w nowym klubie zdobył trofeum Zamory dla najlepszego bramkarza ligi Hiszpańskiej. Następne sukcesy przyszły wraz z pojawieniem się Johana Cruijffa w FC Barcelona. Największe z nich to czterokrotne mistrzostwo Hiszpanii w latach 1991, 1992, 1993 i 1994, dwa Puchary Króla (1988 i 1990), Puchar Zdobywców Pucharów w roku 1989, Puchar Europy 1992 oraz Superpuchar Europy 1993. Z FC Barcelona odszedł po finale Ligi Mistrzów w roku 1994 który FC Barcelona przegrała 0:4 z AC Milan. Oficjalnym powodem miało być odmłodzenie składu, ale wtajemniczeni twierdzą, że był skłócony z Johanem Cruijffem, który szykował do występów w bramce swojego zięcia[1].

Z Barcelony odszedł do Valencia CF, gdzie nie odniósł już większych sukcesów. Największym osiągnięciem podczas pobytu w klubie ze stolicy Lewantu było zajęcie drugiego miejsca w lidze w sezonie 1995–1996. Karierę zakończył po Mistrzostwach Świata we Francji, gdzie popełnił fatalny w skutkach błąd w meczu z Nigerią który kosztował Hiszpanów awans do dalszej rundy.

Obecnie jest dyrektorem sportowym FC Barcelona oraz komentatorem sportowym w radiu i telewizji.

  1. Źródło: Wielkie Kluby Europy, dodatek do Przeglądu Sportowego, 2 maja 2007

Linki zewnętrzne


Błąd w przypisach: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „infobox”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="infobox"/>
BŁĄD PRZYPISÓW