Andoni Zubizarreta
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}} | |||||||||
Pełne imię i nazwisko |
{{{pełne imię i nazwisko}}} | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
{{{data urodzenia}}} | ||||||||
Data i miejsce śmierci |
{{{data śmierci}}} | ||||||||
Wzrost |
187 cm | ||||||||
Pozycja | |||||||||
Informacje klubowe | |||||||||
Klub |
{{{klub}}} | ||||||||
Numer w klubie |
{{{numer w klubie}}} | ||||||||
Kariera juniorska | |||||||||
| |||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||
| |||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||
| |||||||||
Kariera trenerska | |||||||||
| |||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||
{{{medale}}}
| |||||||||
Odznaczenia | |||||||||
{{{odznaczenia}}} | |||||||||
[{{{www}}} Strona internetowa] |
Andoni Zubizarreta Urreta (ur. 23 października 1961 w Vitorii) – hiszpański piłkarz narodowości baskijskiej, grający na pozycji bramkarza. Były rekordzista pod względem liczby występów w hiszpańskiej reprezentacji (126 meczów) i Primera División (622 mecze).
Popularny "Zubi" karierę rozpoczynał w Deportivo Alavés. W 1980 roku przeniósł się do Athletic Bilbao. W klubie ze stolicy kraju Basków zadebiutował w lidze w 1982 roku, a w roku 1983 i 1984 zdobył mistrzostwo Hiszpanii. Do tego dołożył jeszcze Puchar Króla w roku 1984. Jego kariera przebiegała bardzo szybko, o czym może świadczyć fakt, że na Mundialu 1986 był podstawowym bramkarzem reprezentacji Hiszpanii. A pozycji tej nie oddał przez następne trzy mundiale (1990, 1994, 1998) i dwa turnieje o Mistrzostwo Europy (1988 i 1996).
Po Mundialu w Meksyku kupiła go FC Barcelona. Dostał trudne zadanie zastąpienia słynnego Urrutiego. Andoni nie został przyjęty dobrze przez kibiców, na powitanie kibice na Camp Nou wywiesili transparent z napisem ,,do domu’’. Zubizarreta jednak nie przejął się tym i szybko zaczął gromadzić trofea. W klubie ze stolicy Katalonii Andoni odnosił swoje największe sukcesy. Już w pierwszym sezonie w nowym klubie zdobył trofeum Zamory dla najlepszego bramkarza ligi Hiszpańskiej. Następne sukcesy przyszły wraz z pojawieniem się Johana Cruijffa w FC Barcelona. Największe z nich to czterokrotne mistrzostwo Hiszpanii w latach 1991, 1992, 1993 i 1994, dwa Puchary Króla (1988 i 1990), Puchar Zdobywców Pucharów w roku 1989, Puchar Europy 1992 oraz Superpuchar Europy 1993. Z FC Barcelona odszedł po finale Ligi Mistrzów w roku 1994 który FC Barcelona przegrała 0:4 z AC Milan. Oficjalnym powodem miało być odmłodzenie składu, ale wtajemniczeni twierdzą, że był skłócony z Johanem Cruijffem, który szykował do występów w bramce swojego zięcia[1].
Z Barcelony odszedł do Valencia CF, gdzie nie odniósł już większych sukcesów. Największym osiągnięciem podczas pobytu w klubie ze stolicy Lewantu było zajęcie drugiego miejsca w lidze w sezonie 1995–1996. Karierę zakończył po Mistrzostwach Świata we Francji, gdzie popełnił fatalny w skutkach błąd w meczu z Nigerią który kosztował Hiszpanów awans do dalszej rundy.
Obecnie jest dyrektorem sportowym FC Barcelona oraz komentatorem sportowym w radiu i telewizji.
- ↑ Źródło: Wielkie Kluby Europy, dodatek do Przeglądu Sportowego, 2 maja 2007
Linki zewnętrzne
<ref>
dla grupy o nazwie „infobox”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="infobox"/>
- Reprezentanci Hiszpanii w piłce nożnej
- Baskijscy piłkarze
- Piłkarze Deportivo Alavés
- Piłkarze Athletic Bilbao
- Piłkarze FC Barcelona
- Piłkarze Valencia CF
- Uczestnicy Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 1984
- Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 1986
- Uczestnicy Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 1988
- Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 1990
- Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 1994
- Uczestnicy Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 1996
- Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 1998
- Piłkarze ze 100 i więcej występami w reprezentacji
- Urodzeni w 1961