Przejdź do zawartości

Ewa Wipszycka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Micho22 (dyskusja | edycje) o 20:04, 27 cze 2013. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 27 cze 2013, była oparta na tej wersji.
prof. Ewa Wipszycka
ilustracja
Data urodzenia

1933

Zawód, zajęcie

historyk

Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons

Ewa Maria Wipszycka-Bravo (ur. 1933) – historyk starożytności, profesor emeritus Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys

Tytuł magistra uzyskała na Uniwersytecie Warszawskim w 1955 r., doktorat i habilitację tamże w 1962 i 1972 r. Od 1990 r. profesor nadzwyczajny, w 1994 r. uzyskała z rąk prezydenta Lecha Wałęsy tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1972-1990 oddelegowana do Filii UW w Białymstoku, gdzie była w latach 1975-1977 kierownikiem studium zaocznego na wydziale humanistycznym. Ponadto w 1978 r. była prodziekanem Wydziału Humanistycznego Filii UW w Białymstoku, a dziekanem w latach 1979-1981.

W latach 1972-1974 była kierownikiem Studium Zaocznego Historii w Instytucie Historycznym UW, a w okresie 1989-1990 wicedyrektorem Instytutu Historycznego UW. W latach 1993-1996 była zastępcą kierownika Międzywydziałowych Studiów Indywidualnych. Obecnie pracuje w Zakładzie Papirologii Instytutu Archeologii UW.

Specjalizuje się w historii Egiptu czasów greckich i późnoantycznego chrześcijaństwa. Jest autorką i współautorką licznych publikacji naukowych, podręczników akademickich i szkolnych oraz artykułów i książek popularyzatorskich. Uczestniczyła w wielu projektach naukowych i wykopaliskach archeologicznych, m.in. w Aleksandrii, Naklun i Ptolemais.

Jest współzałożycielką miesięcznika "Mówią Wieki" i członkiem redakcji od 1957 r. Od 2002 r. Prezes Zarządu Fundacji im. Rafała Taubenschlaga. Członek Collegium Invisibile[1].

Nagrody i odznaczenia

Na podstawie postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 września 2003 roku odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2].

W 2012 roku została laureatką Nagrody Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej w obszarze nauk humanistycznych i społecznych za "wszechstronną rekonstrukcję funkcjonowania wspólnot klasztornych w późnoantycznym Egipcie"[3].

Życie prywatne

Żona Benedetto Bravo, matka Pawła Bravo.

Ciekawostka

Prof. Ewa Wipszycka występuje w roli samej siebie jako ekspert "Wielkiej Gry" w 2 odcinku pt. Gra serialu tv Najważniejszy dzień życia z 1974 roku (nie występuje w czołówce; reż. Andrzej Konic).

Wybrane publikacje

  • L'industrie textile dans l'Egypte romaine, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1965.
  • Vademecum historyka starożytnej Grecji i Rzymu, t. 1: 1979, t. 2: 1986, t. 3: 1999 (redakcja naukowa i współautorstwo).
  • Atanazy Wielki, Żywot świętego Antoniego; św. Atanazy Aleksandryjski., Pisma. św. Antoni Pustelnik, przeł. Zofia Brzostowska i in., wstępami i komentarzem opatrzyła Ewa Wipszycka, Warszawa: "Pax" 1987.
  • (współautor: Benedetto Bravo) Historia starożytnych Greków, t. 1: Do końca wojen perskich, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1988.
  • Sokrates Scholastyk, Historia Kościoła, z grec. przeł. Stefan Józef Kozikowski, wstępem poprzedziła Ewa Wipszycka, komentarzem opatrzył Adam Ziółkowski, wyd. 2, Warszawa: "Pax" 1986.
  • Apoftegmaty Ojców Pustyni, t. 1-2, przeł. z grec., łac. Małgorzata Borkowska, Marek Starowieyski, Marek Rymuza, wstępy Elżbieta Makowiecka, M. Starowieyski, Ewa Wipszycka, tablica porównawcza Lucien] Regnault; oprac. i wybór M. Starowieyski, Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej 1986.
  • Ewagriusz Scholastyk, Historia Kościoła, z grec. przeł. Stefan Kazikowski, wstępem opatrzyła Ewa Wipszycka, Warszawa: "Pax" 1990.
  • Męczennicy, wstępy, oprac. i wybór tekstów Ewa Wipszycka, Marek Starowieyski, Kraków: "Znak" 1991.
  • (współautor: Benedetto Bravo, Historia starożytnych Greków, t. 3: Okres hellenistyczny, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe PWN 1992 (wyd. 2. popr. i rozsz. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego2010).
  • Zosimos, Nowa historia, przeł. z grec. Helena Cichocka, wstęp, bibliogr. i komentarz Ewa Wipszycka, Warszawa: "Pax" 1993.
  • Teodoret Biskup Cyru, Dzieje miłości Bożej. Historia mnichów syryjskich, przeł. Katarzyna Augustyniak, wstęp Ewa Wipszycka, K. Augustyniak, oprac. K. Augustyniak, Ryszard Turzyński, Kraków: "Tyniec" 1994.
  • Gerontikon - Księga Starców, przeł. z grec. Małgorzata Borkowska, wstęp Elżbieta Makowiecka, Ewa Wipszycka, Marek Starowieyski, oprac. M. Starowieyski, Kraków: "Tyniec" 1994(wyd. 2 Kraków: Tyniec Wydawnictwo Benedyktynów 2004.).
  • Kościół w świecie późnego antyku, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1994 (wyd. 2 Warszawa : Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego 2006).
  • O starożytności polemicznie, Warszawa: "Wiedza Powszechna" 1994, wyd. 2 - 2000.
  • Vademecum historyka starożytnej Grecji i Rzymu, t. 3: Źródłoznawstwo czasów późnego antyku, praca zbiorowa pod red. Ewy Wipszyckiej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 1999.
  • Vademecum historyka starożytnej Grecji i Rzymu : źródłoznawstwo starożytności klasycznej, t. 1-2, praca zbiorowa pod red. Ewy Wipszyckiej, wyd. 2 zmienione, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2001.
  • Atanazy Wielki, Święty Antoni : żywot, Atanazy, Pisma ascetyczne. święty Antoniprzeł. wprow. i wstępy Ewa Wipszycka, dodatek Ysabel de Andia, Louis Bouyer, przeł. Janina Dembska, Kraków: Tyniec Wydawnictwo Benedyktynów 2005.
  • Historia mnichów w Egipcie, przeł. Ewa Dąbrowska, red. nauk. i wstęp Ewa Wipszycka, Robert Wiśniewski, Kraków: Tyniec Wydawnictwo Benedyktynów 2007.
  • Historia starożytnych Greków, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, t. 2: 2009 (wspólnie z Benedetto Bravo, Markiem Węcowskim, Aleksandrem Wolickim).
  • Historia starożytnych Greków, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, t. 3: 2010 (wyd. poszerzone, wspólnie z Benedetto Bravo).
  • Kościół w świecie późnego antyku, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2006.
  • Praca zbiorowa pod red. nauk. Pawła Janiszewskiego, Ewy Wipszyckiej, Roberta Wiśniewskiego Chrześcijaństwo u schyłku starożytności. Studia źródłoznawcze, t. VI, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2007.
  • Mnisi - nie tylko ci święci... / z Ewą Wipszycką o pierwszych mnichach na pustyni egipskiej rozmawia Szymon Hiżycki, Kraków: Tyniec Wydawnictwo Benedyktynów 2007.
  • Praca zbiorowa pod red. nauk. Pawła Janiszewskiego, Ewy Wipszyckiej, Roberta Wiśniewskiego U schyłku starożytności. Studia źródłoznawcze, t. VII, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2008.
  • Praca zbiorowa pod red. nauk. Pawła Janiszewskiego, Ewy Wipszyckiej, Roberta Wiśniewskiego U schyłku starożytności. Studia źródłoznawcze, t. 8/2009, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2009.
  • Praca zbiorowa pod red. nauk. Pawła Janiszewskiego, Ewy Wipszyckiej, Roberta Wiśniewskiego U schyłku starożytności. Studia źródłoznawcze, t. 9/2010, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2010.
  • Praca zbiorowa pod red. nauk. Pawła Janiszewskiego, Ewy Wipszyckiej, Roberta Wiśniewskiego U schyłku starożytności. Studia źródłoznawcze, t. 10/2011, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2011.
  • Jak kształtował się autorytet mnichów egipskich : casus kongregacji pachomiańskiej pierwszych pokoleń, Poznań: Instytut Historii UAM 2012.

Bibliografia

  • {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB).. [dostęp 2013-06-27].
  • Euergesias charin. Studies presented to Benedetto Bravo and Ewa Wipszycka by their disciples, ed. by Tomasz Derda, Jakub Urbanik, Marek Węcowski, Warsaw: Sumptibus Auctorum - Fundacja im. Rafała Taubenschlaga 2002.
  1. ↑ Lista tutorów Collegium Invisibile. ci.edu.pl. [dostęp 2 kwietnia 2011].
  2. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 września 2003 r. o nadaniu orderów | Monitor Polski Nr 1
  3. ↑ Polskie „Noble” przyznane: czworo profesorów dostanie po 200 tys. zł. Gala na Zamku Królewskim w Warszawie | wPolityce.pl | codziennie ważne informacje ze świata polityki
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ewa_Wipszycka&oldid=36937504”