Przejdź do zawartości

Demmin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Lancelot (dyskusja | edycje) o 11:42, 28 sty 2014. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Szablon:RFN miasto infobox

Kościół św. Bartłomieja w Demmin

Demmin, Hansestadt Demmin – miasto w północno-wschodnich Niemczech, w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie, w powiecie Mecklenburgische Seenplatte, siedziba Związku Gmin Demmin-Land. Do 3 września 2011 siedziba powiatu Demmin. Leży nad rzekami Peene, Tollense i Trebel.

Toponimia

Nazwa miasta zapisywana była w źródłach średniowiecznych jako Dimmine (1180), Demin (1236), Demmin (1320). Pochodzi od połabskiego słowa dym, oznaczającego dym, mgłę[1]. W języku polskim rekonstruowana jest jako Dymin[2], Damin[3], ew. Tymin[4].

Historia

Demmin był jednym z najstarszym grodów słowiańskich na terenach Pomorza Zachodniego. Stanowił ważny węzeł komunikacyjny ziem wieleckich leżąc na przecięciu rzek i dróg. Pierwsze wzmianki pochodzą z X wieku. Jego dogodne położenie nad rzekami dodawało mu walorów obronnych. Wielokrotnie wspominany w źródłach historycznych jako ważny punkt obronny podczas najazdów feudałów niemieckich i Duńczyków. Gród spełniał także rolę fortecy granicznej Pomorza po utworzeniu państwa Meklemburgii. W XIII wieku otrzymał prawa miejskie i stał się ośrodkiem rzemieślniczo-handlowym. Miasto było członkiem Związku Hanzeatyckiego, co przyciągało kupców oraz osadników niemieckich. W XIV wieku należało do Księstwa Wołogoskiego, zaś od 1478 roku znalazło się w granicach zjednoczonego Księstwa Pomorskiego. Demmin ucierpiał podczas wojny trzydziestoletniej. Po pokoju westfalskim w 1648 roku został przyznany Szwecji. Od 1701 należał do Prus. W 1945 roku około 900 mieszkańców Demmina popełniło zbiorowe samobójstwo na wieść o wkroczeniu Armii Czerwonej. W latach 1949-1990 miasto w granicach Niemieckiej Republiki Demokratycznej.

Zabytki

W Demmin znajdują się zabytkowe gotyckie kościoły św. Bartłomieja i św. Marii i Różanego Krzyża. Innymi zabytkowymi budowlami są również barokowe domy mieszkalne, brama Luisentor oraz tzw. Czerwona Szkoła.

W rejonie miasta, na wyspie przy ujściu rzeki Tollense do rzeki Piany znajdują się ruiny średniowiecznego zamku książąt dymińskich, jednej z linii książąt pomorskich.

Współpraca

Miejscowości partnerskie:[5]

Bibliografia

Bibliografia: O. Baranowska "Pomorze Zachodnie - moja mała ojczyzna", wyd. "Ines", Szczecin 2001

Linki zewnętrzne

  1. Dieter Berger, Geographische Namen in Deutschland, Dudenverlag, Mannheim 1993, s. 76.
  2. Demmin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 956.
  3. Damin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 898.
  4. S. Kozierowski, 1934. Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. Poznań: Nauka i Praca. mapa
  5. Partnerstwa