Przejdź do zawartości

Arno Penzias

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Joanna Kośmider (dyskusja | edycje) o 09:21, 6 lut 2014. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Arno Penzias
{{{alt grafiki}}}
Arno Penzias (po prawej) i Robert Wilson (po lewej) w Bell Labs
Data i miejsce urodzenia

26 kwietnia 1933
Monachium

Zawód, zajęcie

fizyk

Mapa mikrofalowowego promieniowania tła (CMB)

Arno Allan Penzias (ur. 26 kwietnia 1933 w Monachium) – amerykański fizyk i astrofizyk pochodzenia niemieckiego, pracownik Bell Telephone Laboratories w Holmdel (New Jersey), laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki za odkrycie mikrofalowowego promieniowania tła. Nagrodę Nobla otrzymał w roku 1978 wraz z Robertem W. Wilsonem[1].

Obaj laureaci prowadzili badania w dziedzinie radioastronomii. Odkrycia „mikrofalowego promieniowania tła” dokonali przypadkowo w latach 1964–1965, w czasie prób stosowania nowego typu anteny – poszukując przyczyn występowania szumów (zob. szum elektryczny) stwierdzili istnienie promieniowanie pochodzącego z różnych kierunków („z nieba”). Interpretację nieoczekiwanych obserwacji umożliwił George Gamow, który już w latach 40. XX w. postulował istnienie mikrofalowego promieniowania tła. Doświadczalne potwierdzenie tych przypuszczeń stało się potwierdzeniem teorii Wielkiego Wybuchu jako początku historii Wszechświata (jedną z obserwacyjnych podstaw kosmologii)[1].

  1. a b Arno Penzias - Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 1978 > Pyotr Kapitsa, Arno Penzias, Robert Woodrow Wilson [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-02-06]. (ang.)., Biographical, Nobel Lecture, December 8, 1978, The Origin of Elements

Linki zewnętrzne