Przejdź do zawartości

Hiacynta Mariscotti

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Cathy Richards (dyskusja | edycje) o 23:04, 13 lip 2014. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{rodzaj}}}
{{{imię}}}
Clarice Mariscotti
{{{tytuły}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{podpis grafiki}}}]]
{{{podpis grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia

{{{data urodzenia}}}
{{{miejsce urodzenia}}}

Data i miejsce śmierci

{{{data śmierci}}}
{{{miejsce śmierci}}}

Czczony przez

{{{kościół}}}

Beatyfikacja

{{{data beatyfikacji}}}
{{{miejsce beatyfikacji}}}
przez {{{beatyfikujący}}}

Kanonizacja

{{{data kanonizacji}}}
{{{miejsce kanonizacji}}}
przez {{{kanonizujący}}}

Wspomnienie

{{{wspomnienie}}}

Atrybuty

{{{atrybuty}}}

Patron

{{{patron}}}

Szczególne miejsca kultu

{{{miejsce kultu}}}

[[Plik:{{{faksymile}}}|130x100px|alt=Faksymile|{{{opis faksymile}}}]]
{{{opis faksymile}}}

Hiacynta Mariscotti (Marescotti) TOR (ur. 1585 w Vignanello we Włoszech, zm. 30 stycznia 1640 w Viterbo) − włoska franciszkanka klauzurowa z III Zakonu św. Bernardyna, święta katolicka.

Biografia

Pochodziła z bogatej arystokratycznej rodziny włoskiej. Jej rodzicami byli Marek Antoniusz Marescotti i Oktawia z.d. Orsini. Na chrzcie otrzymała imię Klarysa.

W wieku 19 lat wstąpiła do klasztoru klauzurowego franciszkanek III Zakonu św. Bernardyna w Viterbo. Ku zgorszeniu sióstr przez pierwsze piętnaście lata prowadziła swobodny tryb życia. Przełożeni nie interweniowali ze względu na wysoką pozycję społeczną rodu. Dopiero ciężka choroba i słowa spowiednika skłoniły ją do refleksji. Po odzyskaniu zdrowia podjęła życie modlitwy i pokuty, zajęła się działalnością charytatywną. Pomagała w więzieniach, szpitalach i przytułkach. Założyła dwa stowarzyszenia (w 1636 i 1638), opiekujące się ludźmi chorymi i w podeszłym wieku. Była obdarzona darem ekstaz, prorokowania i czytania w ludzkim sumieniu. Napisała Rady duchowe, jak prowadzić dusze do miłości Jezusa i Maryi.

Kult

Beatyfikowałpapież Benedykt XIII 1 września 1726 roku, a kanonizował 24 maja 1807 roku papież Pius VII. Dzień wspomnienia przypada 30 stycznia. Jest czczona przede wszystkim we wspólnotach franciszkańskich. Relikwie znajdują się w klasztorze klarysek w Viterbo, zniszczonym w latach 1940-1945, odrestaurowanym w 1959.

Zobacz też

Szablon:Portal

Bibliografia