Lalin
{{{rodzaj miejscowości}}} | |
Cerkiew św. Jerzego | |
Państwo | podkarpackie |
---|---|
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2010-12-31) |
350[1] |
Strefa numeracyjna |
(+48) 13 |
Kod pocztowy |
36-207 |
Tablice rejestracyjne |
RSA |
SIMC |
0359304 |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} |
Lalin – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Sanok, nad Stobnicą dopływem Wisłoka. Wieś liczy obecnie 300 mieszkańców oraz 78 domów.
W latach 1975−1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Wieś w średniowieczu dzieliła się na dwie osady Lalin Ruski oraz Lalin Niemiecki[2].
W połowie XIX wieku właścicielami posiadłości tybularnej w Lalinie byli spadkobiercy Giebułtowskiego oraz współwłaściciele[3]. Na przełomie XIX/XX wieku właścicielem tybularnym dóbr Lalin I i II był Paweł Tyszkowski[4], który na początku XX wieku posiadał we wsi obszar 128,8 ha[5][6].
Od maja 1945 w Lalinie kwaterował antykomunistyczny oddział Zgrupowania Warta, której dowódcą był Dragan Sotirovič.
W 1946 po przesiedleniu Ukraińców (mieszkańców tej wsi ) na Ukrainę, wieś została na nowo zasiedlona polskimi repatriantami wysiedlonymi z Ukrainy. W tym samym roku wieś została spalona przez oddział UPA. W obronie polskich repatriantów przed atakami UPA walczył tu Oddział Samoobrony z Grabówki dowodzony przez Mieczysława Bielca oraz oddziały Dragana Sotirovica.
Obecnie we wsi działalność prowadzi jeden z popularniejszych ośrodków jeździeckich w regionie. Do lokalnych potraw należą pierogi razowe. We wsi znajduje się zabytkowa cerkiew św. Jerzego.
Od 2000 działa w miejscu lokalne koło gospodyń wiejskich. Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 886 do Rzeszowa i Sanoka.
- ↑ GUS. Bank Danych Lokalnych
- ↑ Adam Fastnacht. Osadnictwo ziemi sanockiej w latach 1340-1650, str. 86
- ↑ Karol Wild: Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: 1855, s. 108.
- ↑ Tadeusz Pilat: Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem. Lwów: 1890, s. 104.
- ↑ Alojzy Zielecki, Życie gospodarcze, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995. s. 405.
- ↑ Skorowidz powiatu sanockiego wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 10.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Lalin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 65 .
- Lalin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 209 .