Przejdź do zawartości

Artur Bata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 21:07, 29 lis 2016. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Artur Bata (ur. 17 września 1940 w Laskówce) – polski historyk, archeolog i dziennikarz.

Maturę zdał w roku 1958 w liceum ogólnokształcącym Kańczudze. W roku 1964 ukończył studia w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Praca magisterska nt. Datowanie ceramiki małopolsko-naddunajskiej II połowy I tysiąclecia w świetle ostatnich badań archeologicznych. Promotorem pracy magisterskiej był prof. Aleksander Gardawski. Był członkiem kadry narodowej w biegach długodystansowych.

W latach 1965-1966 brał udział w pracach przy odnawianiu Zamku Królewskiego na Wawelu w Krakowie, a następnie był kierownikiem prac archeologicznych na zamkach w Niedzicy i Czorsztynie. W latach 1966-1969 sprawował funkcję kierownika Muzeum Regionalnego w Wiślicy a od 1969-1972 był powiatowym konserwatorem zabytków w Sanoku. Misje archeologiczne w Macedonii oraz badania nad wczesnym średniowieczem.

Prezes Oficyny Wydawniczej Apla. W latach 1972-1980 redaktor Tygodnika Regionalnego „Podkarpacie” wydawanego w Krośnie[1], od 1980-1983 dziennikarz oddziału krakowskiego Telewizji Polskiej, w latach 1995-1998 dyrektor Muzeum Okręgowego w Krośnie. Wiceprezes Towarzystwa na rzecz Rozwoju Muzeum Kultury Łemkowskiej w Zyndranowej.

Autor ponad 20 książek w tym zbiorów historycznych m.in. "Wojna o pomnik" poświęconej wydarzeniom z lat 70. XX w., jakie miały miejsce w Zyndranowej i wysadzeniu w tej wsi pomnika ku czci ofiar Talerhofu oraz "Bieszczady – Szlakiem walk z bandami UPA" i "Bieszczady w ogniu", w której omówił zbrodnie popełnione przez ukraińskich nacjonalistów z UPA w Bieszczadach.

W publikacji pt. Bieszczady w ogniu z 1987 Artur Bata zarzucił polskim żołnierzom niepodległościowym, mjr. Hieronimowi Dekutowskiemu ps. „Zapora” i kpt. Antoniemu Żubrydowi ps. „Zuch”, współdziałanie z UPA[2].

Pradziadkiem Artura Baty jest Tomasz Bata, założyciel firmy obuwniczej Bata[potrzebny przypis].

Publikacje

  • Artur Bata, Bieszczady – Szlakiem walk z bandami UPA. KAW 1984
  • Artur Bata, Bieszczady w ogniu, Rzeszów 1987
  • Benedykt Gajewski, Artur Bata, Na tropach Żubryda Podkarpacie. – 1987, nr 2,
  • Artur Bata, Jabłonki. Miejsce śmierci generała Karola Świerczewskiego. Rzeszów 1987. Krajowa Agencja Wydawnicza. wyd.1. ss.72.
  • Artur Bata, Anna Lawera, W Sędziszowie Małopolskim, gminie i okolicy. Sędziszów Małopolski 1997. ss.116
  • Artur Bata, Szlakiem Bieszczadzkiej Kolejki, Krajowa Agencja Wydawnicza Rzeszów 1983 r.
  • Artur Bata, Jasło i okolice, Krosno : ROKSANA, 1996. ss. 110 ISBN 83-903843-6-1
  • Artur Bata, Bieszczady – Szlakiem walk z bandami UPA. KAW 1984
  • Artur Bata, Brzozów i okolice KAW 1984
  • Artur Bata, Żarnowiec i okolice KAW 1984
  • Hanna Lawera i Artur Bata, Mielec i okolice, PUW "Roksana" w Krośnie 1998 r.
  • Hanna Lawera, Artur Bata, Miasto i gmina Zwierzyniec, Krosno 2001.
  • Hanna Lawera, Artur Bata, Powiat Janów Lubelski, Krosno 1999.
  • Hanna Lawera, Artur Bata, Miasto i gmina Szczebrzeszyn, Krosno 2001.
  • Hanna Lawera, Artur Bata, Zaklików – gmina na szlaku historii, Krosno 1999.
  • Hanna Lawera, Artur Bata, Harasiuki – gmina nad Tanwią, Krosno 1999.
  • Hanna Lawera, Artur Bata, Tomasz Brytan, Powiat Biłgorajski, Krosno 2000.
  • Artur Bata, Sanok i okolice. Roksana. Krosno. 1989, 1998
  • Hanna Lawera, Artur Bata, Jerzy Harasimczyk, Gmina Stryszawa, Krosno 2002.

Artykuły

  • Artur Bata: Kościół czy cerkiew? Profile 1983 nr 5 s. jeszcze o konflikcie w Polanach.
  • Artur Bata: Jak zginął generał? Podkarpacie. 1989 nr 46
  • Artur Bata: Na bieszczadzkim. szlaku. [Cisna]. Podkarpacie 1972 nr 32
  • Artur Bata: W Myczkowcach. Podkarpacie 1972 nr 30
  • Artur Bata: Z Grecji w Bieszczady. Podkarpacie 1990 nr 44
  1. Artur Bata. Olimpijczyk z Sanoka. „Podkarpacie”, s. 7, Nr 5 (279) z 5 lutego 1976. 
  2. Artur Bata: Bieszczady w ogniu. Rzeszów: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 190. ISBN 83-03-01790-X.