Challenger 2
 Challenger 2 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ pojazdu | |
| Trakcja | |
| Załoga |
4 |
| Historia | |
| Prototypy |
1991 |
| Produkcja |
od 1993 |
| Egzemplarze |
około 450 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
Diesel Perkins-Condor CV12 |
| Pancerz |
kompozytowy Chobham/Dorchester L2 |
| Długość |
11,55 m |
| Szerokość |
3,52 m |
| Wysokość |
2,49 m |
| Masa |
bojowa: 62,5 t |
| Moc jedn. |
19,20 KM/t (14,24 kW/t) |
| Osiągi | |
| Prędkość |
56 km/h |
| Zasięg pojazdu |
400 |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
do 1,10 m |
| Rowy (szer.) |
do 2,30 m |
| Ściany (wys.) |
do 0,90 m |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| armata gwintowana L30A1 kalibru 120 mm, dwa karabiny maszynowe kalibru 7,62 mm | |
| Wyposażenie | |
| wyrzutnik granatów dymnych | |
| Użytkownicy | |
| Wielka Brytania, Oman | |
Challenger 2 – czołg podstawowy produkcji brytyjskiej pochodzący z pierwszej połowy lat 90. XX wieku. Powstał on na bazie doświadczeń zebranych na swoim poprzedniku, czyli Challengerze 1, którego zastąpił. Należy do trzeciej generacji czołgów. Armia brytyjska odebrała pierwsze egzemplarze czołgu 25 lipca 1994 r.
| Eksploatacja | |
|---|---|
| Państwo | Ilość |
 Wielka Brytania |
408 |
 Oman |
18 |
Zastosowanie bojowe
Challengery brały udział w operacji w Kosowie oraz w wojnie w Iraku, gdzie wystrzeliły 540 pocisków odłamkowo-burzących oraz 1,9 tony amunicji przeciwpancernej z rdzeniami ze zubożonego uranu.
Wersje
- Challenger 2E – wersja eksportowa, zmieniona została w nim jednostka napędowa i wyposażenie
- Most samobieżny Titan – zbudowany na bazie Challengera
- Czołg saperski Trojan – jak wyżej
- DTT (Driver Training Tank) – pojazd szkolenia kierowców, charakteryzuje się oszkloną nadbudówką w miejscu wieży
Linki zewnętrzne
| Czołgi | |
|---|---|
| Czołgi lekkie i pojazdy rozpoznawcze | |
| Transportery opancerzone | |
| Bojowe wozy piechoty | |
| Niszczyciele czołgów | |
| Działa samobieżne | |
| Inne pojazdy | |
| Pojazdy inżynieryjne |
