Przejdź do zawartości

Jewgienij Szwarc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Fizban (dyskusja | edycje) o 12:42, 6 cze 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Jewgienij Szwarc
Jewgienij Lwowicz Szwarc
{{{alt grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia

21 października 1896
Kazań

Data i miejsce śmierci

15 stycznia 1958
Leningrad

Przyczyna śmierci

Cmentarz Bogosłowski

Zawód, zajęcie

pisarz

Jewgienij Lwowicz Szwarc (ros. Евге́ний Льво́вич Шварц; ur. 9 października lub 21 października 1896 w Kazaniu, zm. 15 stycznia 1958 w Leningradzie) – rosyjski dramatopisarz, autor baśni teatralnych i scenariuszy filmowych[1].

Urodził się w rodzinie lekarza i słuchaczki kursów położniczych. Ojciec był ochrzczonym Żydem, matka Rosjanką. W wieku 7 lat został ochrzczony w kościele prawosławnym.

W latach 1913-1916 studiował prawo na Uniwersytecie Moskiewskim[2]. W 1916 roku został wcielony do armii rosyjskiej i skierowany na front zachodni. Po rewolucji bolszewickiej opowiedział się za "białymi". Podczas szturmu na Krasnodar doznał szeregu poważnych obrażeń i ran. W okresie 1919-1921 zajmował się konferansjerską i aktorstwem w Rostowie nad Donem i w Piotrogrodzie. W 1922 roku był sekretarzem Kornieja Czukowskiego[3]. W latach 1923-1924 był dziennikarzem w Zagłębiu Donieckim. Od 1925 do 1931 roku współpracował z Samuiłem Marszakiem w leningradzkim oddziale Państwowego Wydawnictwa Literatury dla Dzieci. Utrzymywał związki z grupą literacką „Bracia Serafiońscy” oraz z oberiutami.

Od 1928 roku napisał około 30 baśni z podtekstami politycznymi, w których dobro wprawdzie zwycięża, lecz droga do tego zwycięstwa nie jest łatwa. Sporo publikował w czasopismach dla dzieci „Jeż” (Ёж) i „Czyżyk” (Чиж), których był stałym współpracownikiem od 1925 roku. W 1934 roku dla leningradzkiego Music-hallu napisał sztukę „Nagi król”. W 1940 roku jego baśń dla dorosłych „Człowiek i jego cień” została zdjęta z afisza od razu po premierze. W 1944 roku napisał swoją najbardziej znaną sztukę „Smok”, opowiadającą o „zrobaczywieniu dusz ludzkich” w systemie totalitarnym. Po premierze (sztukę reżyserował Nikołaj Akimow) uznano, że to „baśń szkodliwa”[4]. Aż do 1962 roku była zakazana. Inscenizację „Nagiego króla” Szwarca w moskiewskim teatrze „Sowriemiennik” (1962 rok) uznano za koniec odwilży.

Wiele jego baśni przetłumaczonych zostało na obce języki i do dzisiaj utrzymują się w repertuarze teatralnym.

Pochowany na Cmentarzu Bogosłowskim w Petersburgu[5].

Realizacje sceniczne

W Polsce

  • Baśń o zmarnowanym czasie
  • Cień
  • Czerwony Kapturek – również pod nazwą Zając w potrzasku albo Czerwony Kapturek
  • Człowiek i cień
  • Klonowi bracia – inne tytuły sztuki w polskich realizacjach: Dwa klony oraz Baśń o zaklętych braciach. W 1989 operę Krzysztofa Meyera według tej sztuki wystawił Teatr Wielki w Poznaniu.
  • Kopciuszek
  • Królowa Śniegu – inny tytuł: Śnieżna baśń
  • Nagi król
  • Najzwyklejszy cud – inny tytuł: Cud nie cud
  • Smok[6]

W pozostałych krajach

Wybrane scenariusze filmowe

Źródło:[7]

  1. Szwarc Jewgienij L., encyklopedia PWN
  2. G. Przebinda, J. Smaga, Kto jest kim w Rosji po 1917 roku : leksykon, Kraków, 2000, s. 286.
  3. G. Przebinda, J. Smaga, Kto jest kim w Rosji po 1917 roku : leksykon, Kraków, 2000, s. 286.
  4. G. Przebinda, J. Smaga, Kto jest kim w Rosji po 1917 roku : leksykon, Kraków, 2000, s. 287.
  5. Могилы знаменитостей. Шварц Евгений Львович (1896-1958)
  6. Na podstawie http://www.e-teatr.pl/pl/realizacje/597,autor.html
  7. Jewgienij Szwarc, IMDb

Linki zewnętrzne