10 Dywizja Polowa Luftwaffe
Wygląd
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
Rodzaj wojsk |
piechota (grenadierzy, fizylierzy) |
Podległość |
Luftwaffe, później OKH |
Skład |
patrz tekst |
10 Dywizja Polowa Luftwaffe (niem. 12 Luftwaffe Feld Division) – utworzona na terenie Niemiec w październiku 1942 w Detmold z Flieger-Regiment 72. W listopadzie 1943 roku została przemianowana (jak wszystkie dywizje polowe Luftwaffe) na 12 Feld Division (L) i przydzielona do wojsk lądowych.
W styczniu 1943 10. Dywizja została przydzielona do Grupy Armii Północ i brała udział w walkach pod Leningradem i Oranienbaumem. W styczniu 1944 została rozbita podczas ofensywy sowieckiej i jej resztki wycofały się do Narwy. 3 lutego dywizję rozwiązano, a jej pozostałości zostały wchłonięte przez inne oddziały m.in. 170 Dywizję Piechoty.
Skład bojowy dywizji (1944)
- 19. polowy pułk strzelców (L) (Jäger-Regiment 19 (L))
- 20. polowy pułk strzelców (L) (Jäger-Regiment 20 (L))
- 10. polowy pułk artylerii (L) (Artillerie-Regiment 10 (L))
- 10. polowa kompania fizylierów (L)
- 10. batalion niszczycieli czołgów (L)
- 10. polowa kompania inżynieryjna (L)
- 10. polowa kompania łączności (L)
- 10. polowe dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe (L)
Dowódcy
- Generalmajor Walter Wadehn (od 25 września 1942)
- Generalmajor Hermann von Wedel (od 5 listopada 1943)
Linki zewnętrzne
Bibliografia
- Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.